บทที่ 444

เวลา 12:30 น. รถหรูขับผ่านประตูเข้าไปในคฤหาสน์ ร็อดนีย์และเชสเตอร์รออยู่ที่หน้าประตูเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตาม ตอนที่เชลลีก้าวออกจากเบาะหลังรถ ทั้งคู่ก็ประหลาดใจ โดยเฉพาะร็อดนีย์ที่หรี่ตาของเขาเพื่อมองหญิงสาว “ซาร่าห์… ไม่ ซาร่าห์สวยกว่า” เขากลับมาสงบอีกครั้งหลังจากความตื่นเต้นครั้งแรก “คุณรู้จักลูกพี่ลูกน้องฉันด้วยเหรอคะ? ฉันเป็นญาติของซาร่าห์” เชลลียิ้มและเผยให้เห็นลักยิ้มบนแก้มของเธอ ร็อดนีย์น้ำตาคลอ แต่เขาก็กะพริบตาอย่างรวดเร็ว “ลูกพี่ลูกน้องของซาร่าห์ก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของผมเหมือนกัน” “เกิดอะไรขึ้น?” เชสเตอร์หันไปหาฌอน “เธอเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลจิตเวชให้มาดูแลฉัน” ชายหนุ่มอธิบายอย่างเรียบ ๆ “งั้นเหรอ” เชสเตอร์พยักหน้า “เธอทำงานดีไหม? นายรู้สึกดีขึ้นบ้างรึเปล่า?” ตอนนั้น เชลลีก็กวาดสายตามองฌอนอย่างประหม่า “ไม่ต้องห่วง” ร็อดนีย์พูดขณะที่เขาลูบหัวเธอ “ผมจะไม่ให้เขาหาคนมาแทนคุณแน่” เธอเงยหน้าขึ้นยิ้มให้กับชายหนุ่มอย่างช่วยไม่ได้ “ใครสักคนต้องมาแทนที่ฉัน ถ้าฉันทำงานได้ไม่ดี ไม่มีเหตุผลที่จะขัดขวางการรักษาหรอกค่ะ” “ไม่แย่” ฌอนชำเลืองมองเธออย่างรวดเร็วก่อนจะเดินนำเข้าไปข้างใน เ