บทที่ 373

ห้าวันต่อมา ฌอนเดินออกมาจากแผนกตุลาการโดยที่สองมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หลังจากที่ถูกขังอยู่หลายวัน ตอนนี้ผมของเขาถูกไถจนสั้นเกรียน ทว่ามันก็ไม่ได้ทำลายความหล่อของเขาลงเลย ในทางตรงกันข้าม ใบหน้าชวนมองของเขากลับดูสะดุดตา ยิ่งทำให้เขาดูเย่อหยิ่งและดูดุดันมากขึ้นไปอีก “คงเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากสำหรับคุณ คุณชายคนโต” เฮดลีย์เดินเข้าไปหาเขาด้วยความตื่นเต้น ร็อดนีย์กระแทกหมัดกับอกของเขา “เจ้าบ้าเอ้ย ฉันคิดว่าฉันจะไม่ได้ไปเมาหัวราน้ำกับนายอีกแล้ว” “ทุกตระกูลในแคนเบอร์ราพยายามพิสูจน์ว่าฉันมีความผิด พวกเขาใช้ความพยายามค่อนข้างมาก แต่ไม่ง่ายนักหรอกที่จะเอาชนะฉัน” จากนั้นฌอนจึงมองไปรอบ ๆ นอกจากบอดี้การ์ดและเพื่อนสนิทของเขา คนที่เขาโหยหาอยากเจอกลับไม่อยู่ตรงนั้น “แคทเธอรีนอยู่ที่ไหน?” เขาขมวดคิ้วของเขา ผู้หญิงใจร้ายคนนั้นฉวยโอกาสหนีไปแล้วอย่างนั้นเหรอ? ทุกคนตกอยู่ในความเงียบ ขณะที่เฮดลีย์ก้มหน้าลง “บอกฉันมา” น้ำเสียงของฌอนแข็งกระด้าง และเต็มไปด้วยความโกรธ ผ่านไปสักพัก เชสเตอร์ก็กระแอมขึ้นมาและพูดขึ้นอย่างช่วยอะไรไม่ได้ “พวกฮิลล์พาตัวเธอไป ในวันที่นายถูกจับตัวไปสอบสวน” ฌอนกระชากเฮดลีย์