บทที่ 253

ฌอนกำมือแน่น จนเส้นเลือดที่หลังมือของเขาปูดขึ้นมา “แคทเธอรีน โจนส์ พูดตรง ๆ นะ ผมเป็นทนายความ พวกทนายมีแค่ชนะหรือแพ้เท่านั้น ผมไม่ใช่ผู้ส่งสารความยุติธรรม” “แต่คนจะอยู่ไม่ได้ ถ้าปราศจากความรู้สึกผิดชอบชั่วดี” แคทเธอรีนส่ายหน้า ทันใดนั้นเองที่เธอรู้สึกว่าเธอกับฌอนอยู่กับคนละโลกอย่างสิ้นเชิง “ผมทำอะไรให้คุณตั้งมากมาย แต่คุณกลับพูดว่าผม ไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอย่างนั้นเหรอ?” ฌอนจ้องมองเธอด้วยความโกรธจัด เขาไม่เคยดูแลผู้หญิงคนไหนดีเท่านี้มาก่อน ทว่าเธอตัดสินทุกสิ่งทุกอย่างจากแค่ประโยคเดียว “แค่เวสลีย์ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยชีวิตคุณ คุณเลยอยากอยู่กับเขาใช่ไหม? เข้าใจแล้ว เขาตามจีบคุณมาตลอดนี่” “หยุดพูดจาไร้สาระได้แล้ว” แคทเธอรีนเริ่มรู้สึกโมโห “เขาต้องเสียไตไปเพราะฉัน แค่จะอยู่ดูแลเขาฉันก็ทำไม่ได้เหรอคะ? นี่เป็นเรื่องเล็กน้อยที่สุดเท่าที่ฉันจะทำให้เขาได้ หลังจากที่เขาช่วยชีวิตฉันเอาไว้” “ผมไม่สน มากับผมเดี๋ยวนี้ เวสลีย์ โลว์ยอนส์ไม่ใช่คนดีอย่างที่คุณคิด” ฌอนไม่สนใจอีกแล้ว เวสลีย์เป็นคนแอบส่งรูปให้กับรีเบคก้า เขาทำเหมือนเป็นคนดี ทว่ากลับซ่อนกลอุบายเอาไว้ เขามันก็เป็นแค่คนตีสองหน้า