บทที่ 238

เห็นได้ชัดว่าผมของเขาเพิ่งจะถูกเป่าให้แห้ง มันทำให้เขาดูกระเซอะกระเซิง ด้วยใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ความรู้สึกของความดุร้ายพลุ่งพล่านฟุ้งกระจายอยู่ทั่วทั้งตัวของเขา แคทเธอรีนมองเขาอย่างหลงใหล ตอนนั้นเอง เธออยากที่จะขอบคุณเฟรยามากจริง ๆ ความผิดพลาดของเธอทำให้ผู้ชายคนนี้มาอยู่เคียงข้างเธอ เขาช่วยเธอครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วมันเป็นเขาอีกเช่นกัน ที่ทำให้เธอกล้าหาญมากพอ และเอาชีวิตรอดมาจนถึงวันนี้ คืนนี้ เขาให้สร้อยคอของพระราชินีกับเธอ ทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่น่าอิจฉาที่สุดในเมลเบิร์น เธอก็เป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ฟุ้งเฟ้อและเบื่อง่าย “ฌอนนี่...” แคทเธอรีนยืนขึ้นและโอบรอบคอของเขา ใบหน้าสวยงามมีความเขินอายปรากฏให้เห็น “พวกเราควร… ลองไหม?” เธอตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าครอบครัวฮิลล์จะยอมรับเธอหรือไม่ในอนาคต เธอก็อยากให้สิ่งที่มีค่าที่สุดของเธอแก่ผู้ชายคนนี้ ฌอนตัวแข็งทื่อ เธอต่อต้านสิ่งเหล่านี้มาตลอด และเขาก็ไม่เคยไปไกลมากกว่านี้ด้วยเหมือนกัน แต่ทำไมจู่ ๆ เธอถึง… เป็นเพราะตอนนี้เธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาเหรอ? “ทำไม?” ดวงตาลึกล้ำจ้องมองเธอ ราวกับว่าเขาอยากมองเธอให้ทะลุ แคทเธอรีนถ