บทที่ 138

แคทเธอรีนยังชำเลืองมองไปที่ฌอนด้วยความเป็นห่วง แล้วก็ได้เห็นว่าเขายังคงเฉยเมยราวกับว่าไม่ได้โดนดูถูก “สวะอย่างนายไม่ควรมาพูดกับฉัน” เขาละสายตาที่เย็นชาแล้วหันกลับมาหาแคทเธอรีน “เข้ามากับผม” จากนั้น เขาก็เดินไปยังห้องพิจารณาคดี เธอจึงรีบเดินตามหลังเขาไป เฮดลีย์ส่งยิ้มให้กับเจมส์ “พูดในสิ่งที่คุณคิดออกมาในตอนที่คุณยังมีโอกาส” รอยยิ้มของเขาสงวนท่าทีและสุภาพ ทว่ากลับทำให้กระดูกสันหลังของเจมส์เย็นยะเยือก “คุณป้าครับ ผมจะไม่เป็นไรใช่ไหมครับ?” แซลลี่มองเขาด้วยความอ่อนโยน “ไม่ต้องกังวลไปหรอก ลุงเจฟฟี่ของหลานจัดการเก็บกวาดหลักฐานที่หลงเหลืออยู่แล้ว หลานมาที่ศาลวันนี้เพื่อมาเป็นพยานเท่านั้น” “คราวหน้าก็ทำตัวให้มันดี ๆ ถ้าแกเป็นคนขี้ขลาดตาขาว” เจฟฟี่แสดงท่าทางดูถูกเหยียดหยาม ความจริงแล้วเขาไม่ค่อยชอบเจมส์เท่าไรนัก ทว่าแซลลี่กลับรักหลานคนนี้มาก นอกจากนั้นเจมส์ยังรู้จักเอาใจพวกเขาด้วยการมอบของขวัญให้บ้างเป็นครั้งคราว “ไม่ต้องกังวลไปหรอก เด็กหนุ่มคนนี้แค่ใช้อิทธิพลของคนสนิทของเขามาข่มขู่คนอื่น ฉันไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของเขาในเมลเบิร์นมาก่อน” รีเบคก้าขมวดคิ้วเข้าหากัน “ฉันเคยเจอเขามาก่อน เขา