บทที่ 113

“...” แคทเธอรีนถูกห้อมลอมไปด้วยนักข่าวจำนวนมากที่ถือไมโครโฟนเอาไว้ในมือ เธออยากอธิบาย ทว่าไม่มีใครสนใจเธอเลย พวกเขายังผลักเธอทั้ง ๆ ที่เธอสวมรองเท้าส้นสูง ในที่สุดเธอก็ถูกผลักจนล้มลงไปกับพื้น ไม่มีนักข่าวคนใดช่วยเธอให้ลุกขึ้นมา พวกเขามัวแต่สนใจกับการถ่ายรูปเธอ “พวกคุณมัวทำอะไรอยู่? ออกไปให้พ้นทาง!” อีธานที่มาได้ทันเวลา เขาทันได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพอดี เขาผลักนักข่าวออกทันทีและช่วยแคทเธอรีนให้ลุกขึ้น “เป็นอะไรไหมเคธี่?” แคทเธอรีนรู้สึกหดหู่เมื่อเห็นเขา แน่นอนว่าพวกนักข่าวเริ่มรู้สึกสนอกสนใจขึ้นมาทันที “นั่นอีธานหนิ! เขารีบมาที่นี่ทันที!” “ก็ใช่น่ะสิ พวกเขาทั้งสองคนแอบคบกัน” “น่ารังเกียจอะไรขนาดนี้!” อีธานรู้สึกโกรธมากเมื่อแคทเธอรีนและเขาโดนดูถูก “ระวังคำพูดคำจาของคุณไว้ด้วย เรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ ผมเองที่เป็นคนทิ้งเธอ คนที่ผมทำร้ายคือแคทเธอรีน ไม่ใช่รีเบคก้า” “ฮื้อ ก็แน่ล่ะ คุณต้องปกป้องแคทเธอรีนเพราะว่าคุณรักเธอ” “รีเบคก้าช่างน่าสงสารอะไรอย่างนี้!” “นั่นน่ะสิ รีเบคก้าโชคร้ายจริง ๆ ที่มีน้องสาวแบบนี้!” แคทเธอรีนรู้สึกโกรธอีธานที่เข้ามาสร้างปัญหาในช่วงเวลาสำค