บทที่ 104

หลังจากที่เข้าไปภายในร้านหม้อไฟแล้ว เธอก็สั่งหม้อไฟที่เผ็ดที่สุดและสั่งเครื่องในจำพวกผ้าขี้ริ้ว เนื้อแกะ และเนื้อวัว... เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ เธอคีบเครื่องในอย่างผ้าขี้ริ้วขึ้นมาหนึ่งชิ้น แล้วแกว่งเนื้อลงในหม้อครู่หนึ่งใช้เวลาไม่นานเธอก็คีบมันเข้าปาก อร่อยมาก หอมมาก! ท่าทางของฌอนแสดงออกถึงความไม่พอใจเท่าที่ควร เธอสนใจอยู่แต่กับอาหารของเธอ และไม่สนใจเขาเลย ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอคงจะสั่งแต่เมนูที่เขาชอบแล้วแนะนำวิธีรับประทานให้อร่อยกับเขา ทว่าในตอนนี้ เธอไม่ได้สนใจเขาอีกแล้ว ราวกับว่าเขาไม่ได้อยู่ในสายตาของเธออีกต่อไป จู่ ๆ เขาก็รู้สึกอึดออัดตันใจและสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ทำให้ผมชิ้นหนึ่ง” “คุณไม่มีมือหรือไง? ถ้าคุณอยากกินคุณก็ทำเองสิคะ” แคทเธอรีนไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมอง ขมับของชายหนุ่มเต้นตุบ ๆ ทว่าเขาไม่มีทางเลือกนอกจากหยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วเรียนรู้วิธีการปรุงเนื้อให้สุก หลังจากที่ได้กัดเข้าไป ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาก็เปลี่ยนกับเป็นสีแดงจากความเผ็ดร้อน และก็ถามออกมา “คุณสั่งหม้อไฟแบบไหนมาเนี่ย?” “แบบเผ็ดที่สุดค่ะ” ฌอนยิ้มออกมาด้วยความเย็นชา “คุณพยายามจะแกล้งผมจริง ๆ ด้วย” แคทเธ