บทที่ 338 น้องสาวของเธอ

แอเรียนอดไม่ได้ที่อยากจะแบ่งปันความสุข มันเป็นความรู้สึกที่แสนวิเศษ คนแรกที่เธอคิดถึงคือมาร์ค ทว่าเธอไม่ได้ส่งข้อความถึงเขา ด้วยเกรงว่าเขาจะยุ่ง แต่เธอสามารถบอกกับทิฟฟานี่ได้เท่านั้น หลังจากที่พูดคุยกับทิฟฟานี่อยู่สักครู่หนึ่ง เธอก็รู้สึกว่าเปลือกตาของเธอหนักอึ้งเหลือเกินและหลับไปโดยที่ไม่รู้ตัว เธอไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่เธอได้ยินเสียงคนเปิดประตูอย่างไม่ชัดเจน เธอยังไม่ชินกับเรื่องที่เธอเพิ่งกลับมาที่คฤหาสน์เทรมอนต์และหลับไปด้วยความคิดที่ว่าเธอยังอยู่ในอพาร์ทเม้นต์ของเธอ เธอระมัดระวังเป็นพิเศษเมื่อเธออยู่ตามลำพัง กังวลว่าพวกอันธพาลจะเข้ามาหา เธอจึงตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจในทันที “ใครน่ะ?!” จู่ ๆ ไฟภายในห้องเปิดสว่างขึ้นขณะที่มาร์คมองมาที่เธอด้วยความเหนื่อยล้า เขายืนอยู่ตรงนั้นอย่างระมัดระวังโดยที่ไม่ก้าวไปข้างหน้า “ฉันเอง กลับไปนอนเถอะ ฉันกำลังจะไปอาบน้ำ” เมื่อถอนหายใจด้วยความโล่งอก แอเรียนปรับตัวและนอนลงพลางหลับตาลงอีกครั้ง จากนั้นมาร์คก็เดินไปที่ห้องน้ำ เขาตกใจเหมือนกัน เขาเป็นคนทำอะไรเบามากอยู่แล้ว จึงรู้สึกแปลกใจที่แอเรียนยังคงตกใจ เมื่อฟังเสียงภายในห้องน้ำ แอเรียนก็ไม่อาจหล