บทที่ 1205 โรบินเดือดร้อน

เมื่อโรบินนั่งรถแท็กซี่ไปถึงที่คฤหาสน์เทรมอนต์มาร์คก็ทานอาหารมื้อเย็นเสร็จและพาสมอร์ขึ้นไปชั้นบนแล้ว แอเรียนคุยงานกับโรบินในห้องนั่งเล่น เมื่อโรบินจะกลับฝนก็หยุดตกพอดี อากาศสดชื่นจากสายฝนที่เพิ่งจะตกรวมถึงหอมกลิ่นไอของฝน แอเรียนเดินไปรอแท็กซี่เป็นเพื่อนโรบิน “เจอกันพรุ่งนี้นะ” โรบินโบกมือให้เธอและพูดว่า “กลับเข้าบ้านเถอะค่ะ พรุ่งนี้เจอกันนะคะ เอ่อ บ้านพี่สวยมากเลยนะ หรูอย่างที่คิดไว้เลย” แอเรียนยิ้มและกลับบ้านเมื่อแท็กซี่ออกตัว หลังจากวันที่ยุ่งเหยิง โรบินก็นั่งในแท็กซี่และสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เธอมีความสุขกับการได้ใช้ชีวิตอย่างเต็มที่โดยไม่มีเวลาให้เศร้า อย่างไรก็ตาม ถึงจุด ๆ หนึ่งเธอก็จะต้องวางมือจากงานและเรื่องต่าง ๆ ก็จะถาโถมเข้ามา อย่างเช่นตอนนี้… เจสสิก้าต้องจำคุก และซิลแวงก็คงจะซวยไปด้วย เธอสงสัยว่าตอนนี้ซิลแวงจะเป็นอย่างไรบ้าง ขณะที่เธอกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น จู่ ๆ เธอก็สังเกตเห็นว่าทิวทัศน์นอกหน้าต่างรถไม่คุ้นเคยสำหรับเธอ เธอนึกถึงตอนที่เธอติดอยู่ในรถคนเดียวตอนเป็นเด็กและตื่นตระหนก เธอเงยหน้ามองคนขับ แต่เนื่องจากมันมืดเธอจึงเห็นเพียงด้านข้างของเขาที่ไปในทิศทางเดียวกับตัวรถ