บทที่ 939

“ป ประทานโทษนะครับ…? ส่งพวกเขากลับบ้านงั้นเหรอครับ…?” เชอร์แมนถามด้วยความประหลาดใจ “ยังไม่เข้าใจนายท่านพูดอีกเหรอ?!” วิสเลอร์ตะคอกใส่อย่างเย็นชา “ช ชัดเจนมากครับ! ผมจะส่งพวกเธอกลับบ้านเดี๋ยวนี้ครับ เจ้านาย!” เชอร์แมนตอบกลับ ขณะที่เขาพยักหน้าซ้ำ ๆ ด้วยความตกใจกลัว เมื่อได้ยินแบบนั้น สาวใช้ทั้งหลายจึงเริ่มโค้งอย่างรู้สึกขอบคุณให้เจอรัลด์ทันที ขณะที่พวกเธอผลัดกันกล่าว ‘ขอบคุณ’ เขา “เอาล่ะ เอาล่ะ เงียบ ๆ กันหน่อย…ตอนนี้พวกเธอทั้งหมดก็มีอิสระที่จะกลับบ้านกันได้แล้ว!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขายิ้มบาง ๆ เนื่องจากเจอรัลด์มีประสบการณ์เป็นการส่วนตัวว่ามันรู้สึกยังไงที่ถูกบังคับให้ออกจากบ้านของตัวเขาเองไป เขาจะไม่ยอมให้หญิงสาวเหล่านี้ต้องเผชิญกับความเศร้าโศกและความทุกข์ใจเช่นเดียวกับที่เขามี สำหรับเขา พวกเธอก็ประสบความทุกข์มาเพียงพอแล้วหลังจากทนทุกข์กับความอัปยศอดสูของการถูกซื้อให้มาเป็นคนรับใช้ นอกจากนี้ เขาก็ไม่ได้เป็นคนที่อยู่เหนือคนอื่นตั้งแต่แรกเลยจริง ๆ ไม่นานหลังจากนั้น สาวใช้ส่วนใหญ่ก็จากไปด้วยกันกับเชอร์แมน อย่างไรก็ตามพวกเธอสองคนยังคนยืนอยู่ที่นั่นกัน โดยกำลังร้องไห้สะอึกสะอ

บทก่อนหน้า 939/1786 บทต่อไป