บทที่ 885

“พี่ชาย!” ทันทีทันใดนั้น เด็กสาวคนหนึ่งที่มัดผมหางม้าก็วิ่งออกมาจากครัในขณะที่ยังคงถือผักอยู่ เธอเห็นชายหนุ่มคนนั้นเริ่มถูกลูกค้าของพวกเขากลั่นแกล้ง เข่นนั้นเธอจึงหยุดสิ่งที่เธอกำลังทำเอาไว้ก่อน ก่อนจะรีบร้อนวิ่งมาช่วยพี่ชายของเธอ “ทำไมคุณถึงตีพี่ชายของฉันล่ะ?” เด็กสาวคนนั้นพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ด้วยสายตาแดงก่ำที่เต็มไปด้วยน้ำตา “ทำไมพวกเราตีเขางั้นเหรอ? ฮึ่ม! ดูนี่สิ! เขาทำเสื้อผ้าฉันสกปรก! ร้านอาหารของพวกเธอเป็นบ้าอะไรกัน? เธอจ้างพนักงานเสริฟ์ที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอย่างเขาเช่นนี้ได้ไง? เขาแส่หาเรื่องเองในตอนนี้! ให้ตายเถอะ! บอกฉันมา ตอนนี้เธอจะทำยังไง? ถ้าเธอไม่ควักเงินมาจ่ายเป็นค่าชดเชยล่ะก็ เตรียมตัวเห็นร้านอาหารของเธอพังยับเยินได้เลย!” ผู้หญิงคนนั้นกล่าวอย่างเย็นชา “อย่าทุบร้านนี้เลยครับ! ได้โปรด! ผมขอร้องคุณ!” เด็กหนุ่มคนนั้นร้องไห้ออกมา ขณะที่เขาหมอบคานอยู่แทบเท้าของพวกเขา “พี่ชาย อย่าทำแบบนั้น!” เด็กสาวคนนั้นกล่าวอย่างวิตกกังวล เด็กสาวคนนั้นดูเหมือนว่าเธอจะอยู่ในวัยยี่สิบต้น ๆ เอง เธอเป็นเด็กสาวที่ขยันและมีเหตุมีผล นั่นจึงทำให้ทั้งหมดมันง่ายขึ้นที่จะรังแก