บทที่ 1433

ชายวัยกลางคนแทบไม่เชื่อสายตาของตัวเอง อย่างไรก็ตาม เพื่อความมั่นใจ เขาจึงรีบวิ่งไปบริเวณด้านหลัง ที่ ๆ ชายในชุดดำได้หายตัวไปขณะที่เขาไล่ตาม ตูม! ตูม! ตูม! ทันใดนั้น แสงไฟภายในถ้ำก็กะพริบอย่างต่อเนื่อง มันคือแสงสีทองที่เปล่งออกมาจากร่างของเจอรัลด์ 'มันคือรัศมีพลังที่ได้รับการปลุกโดยสวรรค์อย่างแท้จริง!' เจอรัลด์สัมผัสได้ถึงพลังและความแข็งแกร่งในทุกเซลล์ที่อยู่ภายในร่างกายของเขา มันรุนแรงเหมือนกระแสน้ำที่กำลังจะทำให้เขื่อนพังทลาย ยังไม่รวมถึงข้อเท็จจริงที่ว่าร่างกายของเจอรัลด์ในตอนนี้ปราศจากความกังวลโดยสิ้นเชิง พลังที่พลุ่งพล่านยังคงหลั่งไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง สิ่งที่เจอรัลด์กำลังคิดในตอนนี้ไม่ใช่เรื่องที่ว่าเขาควรจะนำพลังอันมหาศาลนี้ออกมาใช้อย่างไร แต่เขากำลังคิดว่าเขาควรจะควบคุมมันอย่างไรต่างหาก เขารู้สึกได้ว่าเขาอยู่ยงคงกระพัน เขาสามารถทำลายภูเขาได้อย่างง่ายดายเพียงแค่พลิกฝ่ามือเท่านั้น เขาแข็งแกร่งและทรงพลังเกินไป นี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริง ที่เขาควรจะรู้สึกตั้งแต่ระยะแรกของการถูกปลุกพลังใช่หรือไม่? เจอรัลด์หายใจเข้าลึก โชคยังดีที่เขามีทักษะในการควบควมจิตอันทรงพลัง ภาย