บทที่ 985 ท่านประธานลอว์สัน แนะนำการรักภรรยาของเขา 3

บอยล์ต้องกลับไปทำงานหลังจากวันที่เก้าของฤดูใบไม้ผลิ บอยล์พาเชอรีชกลับมาในเมือง ฮันท์ลีย์กับวิทนีย์ชวนบอยล์กับเชอรีชไปปีนเขา ในวันสุดท้ายของฤดูใบไม้ผลิ พวกเขาเคยไปปีนเขาด้วยกันที่ภูเขาไพรด์เมื่อเจ็ดปีก่อน ตอนนั้นพวกเขายังเด็ก และมีความทรงจำที่สวยงามด้วยกัน ครั้งนี้วิทนีย์นั่งกระเช้าลอยฟ้าขึ้นไปบนภูเขา ส่วนบอยล์กับเชอรีชเลือกปีนเขาขึ้นไป ฮันท์ลีย์จึงนั่งกระเช้าลอยฟ้าขึ้นไปกับวิทนีย์ บอยล์จับมือเชอรีช พวกเขาค่อย ๆ ปีนเขาขึ้นไป แต่พอมาถึงครึ่งทาง เชอรีชก็ไม่อยากปีนขึ้นไปต่อ "บอยล์ ฉันเหนื่อยแล้ว" บอยล์มองเธอด้วยความรัก เขานั่งลงโดยไม่ลังเล "ขึ้นมาสิ ผมจะแบกคุณขึ้นไป" เชอรีชยิ้มกว้างเผยให้เห็นฟันขาวดุจไข่มุก เธอขึ้นขี่หลังบอยล์และกอดคอเขา เธอพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง "บอยล์ จำตอนที่คุณแบกฉันขึ้นเขา ที่เดิมเมื่อเจ็ดปีก่อนได้หรือเปล่า?" บอยล์แบกภรรยาแล้วตอบด้วยความรัก "จำได้สิ" เชอรีชพึมพำ "ช่วงนี้คุณทำให้ฉันน้ำหนักขึ้น ไม่รู้สึกว่าหนักขึ้นเหรอ?" "หนักสิ ตอนนี้คุณหนักขึ้นมาหน่อย" เชอรีชพูดไม่ออก เธอสงสัยว่าเธอคงเป็นหมู หญิงสาวมองเขาแล้วบ่น "ฉันหนักแค่เก