บทที่ 950 เตรียมตัวตาย 2

ปี๊บ... เธอวางสายไปแล้ว บอยล์เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของเธอ เขาได้ติดตั้งจีพีเอสในโทรศัพท์ของเธอแล้ว จึงติดตามได้ว่าเธออยู่ที่ไหน เขารีบไปที่ประตูแล้วดูจีพีเอสในโทรศัพท์ เธอยังอยู่ที่ แจ๊สเลค สตรีท นั่นหมายความว่าเธอเพิ่งออกไปได้ไม่นาน บอยล์หยิบกุญแจรถ แล้วมองกุญแจรถคันอื่นตรงทางเดิน กุญแจรถปอร์เช่สีขาวหายไป บอยล์รีบไปที่ลานบ้านตอนที่เขาโทรหาชาเนีย เขาบอกให้เธอส่งรถพยาบาลไปที่สนามบิน และหยุดรถเลขทะเบียน XXXXX ไว้ เชอรีชขับรถฝ่าไฟแดงหลายจุด เธอยังคงเร่งความเร็ว ลิตเติ้ลบีน สเปราท์ ยังคงร้องไห้อยู่ปลายสาย เชอรีชเริ่มร้องไห้ไปด้วย น้ำตาเธอไหลลงมา ลิตเติ้ลบีน สเปราท์ ร้องไห้แล้วบอกเธอ "คุณแม่กับคุณพ่อไม่ต้องการหนูอีกแล้ว… เด็กคนอื่นเขามีความสุขกัน หนูเสียใจมาก" เชอรีชอ้าปากหอบหายใจ เธอพูดด้วยความกังวล "ลิตเติ้ลบีน สเปราท์ พี่..คุณแม่ต้องการหนูนะ เธออาจเดินทางไปทำงาน อยู่รอพี่ตรงนั้นและไม่ต้องคิดมากนะ" "พี่เจลลี่ บีน...ไม่มีใครต้องการหนูแล้ว" เชอรี่สำลักแล้วบอกเธอ "ไม่นะ...ไม่จริงหรอก...พี่ต้องการหนูเสมอนะ ถึงใครจะไม่ต้องการ พี่จะไม่ทิ้งหนูไว้คนเดี