บทที่ 892 คนขับรถผิดปกติ

สนามแข่งรถเมาท์ ไซออน ปกคลุมไปด้วยความเงียบในตอนกลางคืน บอยล์กับไทเลอร์เลือกรถที่จะใช้แข่ง ไทเลอร์นั่งอยู่ในรถและยิ้มเยาะ "ตอนนี้ยังมีโอกาสยอมแพ้นะ ดูที่คุณใส่สูทกับเนคไทสิ เหมือนเจ้านายที่นั่งอยู่ในห้องทำงานเลย ผมพนันว่าคุณไม่เคยขับรถแข่งมาก่อน" บอยล์จับเนคไทและตอบเสียงเรียบ "ในเมื่อมันไม่ได้เป็นการแข่งอย่างมืออาชีพ เราจะไม่ทำตามกฎการแข่งขัน ผมมั่นใจว่าผมก็ไม่ได้กล้าน้อยไปกว่าคุณหรอก" ไทเลอร์กระโดดลงมาจากรถ "อย่ามั่นใจเกินไปสิ ก็ไม่คิดว่าคุณจะชนะผมได้หรอก ไม่ว่าจะเรื่องของความกล้าหาญหรือการแข่งรถ นักธุรกิจอย่างคุณมีแต่กลิ่นเงินกลัวการแพ้ที่สุด มันไม่คุ้มที่จะเสียชีวิตเพื่อชนะการแข่งขันหรอกนะ" บอยล์ไม่ได้รู้สึกอะไร "ผมกลัวการแพ้ แต่ผมได้เรียนรู้บางอย่างหลังจากได้เจอเชอรีช ผมยอมเสี่ยงทุกอย่างเพื่อเธอ" บอยล์บ้าเงิน หลังจากที่เขามีทรัพย์สินตอนที่ยังอายุน้อย เขาเห็นแม่ของเขาไปขอยืมเงินตามบ้านแต่ละหลังเพื่อจ่ายค่าเรียนให้เขา เขาได้เห็นด้วยตัวเอง แน่นอนว่าเขารักเงิน มันไม่ได้เป็นการพูดเกินจริงว่าเขารักเงินมากเท่ากับชีวิตของเขา แต่เชอรีชสำคัญกว่าชีวิตของเขา ไทเลอร์เปิดประตูแล้วเข้าไปน