บทที่ 833 พระบอกเธอให้ไปเลิกกัน

ฮันท์ลีย์จัดทริปวันหยุดให้ทุกคน พวกเขาทั้งสี่คนจึงไปเที่ยวที่ภูเขาไพรด์ ตอนแรกพวกเขาจะชวนเฮกเตอร์ไปด้วย แต่เฮกเตอร์รู้สึกว่าเขาเป็นส่วนเกินของทั้งสองคู่ เขาจึงไม่ไปด้วย พวกเราไม่ได้ใช้กระเช้าไฟฟ้าขึ้นไปบนยอดเขา บอยล์กับฮันท์ลีย์ปีนเขาได้สบายมาก เพราะพวกเขาออกไปทำงานบ่อย ๆ แต่เชอรีชกับวิทนีย์นั้นกลับตรงกันข้าม พวกเธอต้องหยุดพักหายใจ วิทนีย์เท้าสะเอวตอนที่เรียกพวกเขาจากข้างหลัง "นี่ พวกคุณช่วยช้าลงหรือรอพวกเราหน่อยได้ไหม?" ฮันท์ลีย์หันมาหัวเราะใส่พวกเธอ ตอนที่พวกเขายืนอยู่ตรงบันได "ผมแนะนำให้ใช้รถกระเช้าไฟฟ้าขึ้นมาบนยอดเขา ตอนที่อยู่ข้างล่างนั่น เพราะห่วงว่าคุณสองคนจะไม่แข็งแรงพอที่จะปีนขึ้นมา ใครเป็นคนปฏิเสธผมกันล่ะ?" วิทนีย์เม้มปาก "ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าการปีนขึ้นมาบนเนินเขาเล็ก ๆ นี่จะเหนื่อยขนาดนี้! ภูเขาลูกนี้ก็ไม่ได้สูงซะหน่อย!" ฮันท์ลีย์ไม่รู้จะทำยังไง เขาจึงเดินไปหาเธอ "มาเถอะเจ้าหญิง ผมจะช่วยพาคุณขึ้นไป" วิทนีย์กลอกตา "ดูเหมือนว่าคุณจะยังมีหัวใจอยู่นะ" บอยล์มองเชอรีชที่หน้าแดง เขานั่งลงแล้วแตะที่ไหล่ของเขา "ขึ้นมาสิ ผมจะแบกคุณเอง" "...คุณคงเหนื่อยแล้ว ฉันเดินไปต่อได้"