บทที่ 827 เธอเป็นเกรมลินน้อยที่มาเกาะแกะ

เชอรีชถาม "บอกฉันหน่อยว่าเสื้อตัวนั้นยี่ห้ออะไร? ราคาเท่าไหร่?" นาตาลีตื่นตระหนก แต่เธอก็รีบเปลี่ยนความตกใจแล้วตอบด้วยความมั่นใจ "ทำไมถามฉันแบบนั้นล่ะ? ทำไมฉันต้องบอกเธอด้วย?" "เพราะฉันก็มีเสื้อที่เหมือนตัวนั้น มันหายไประหว่างสองสามวันที่ฉันไม่อยู่" นาตาลีรู้สึกกระวนกระวายหลังจากที่ได้ยินแบบนั้น เธอพูดขึ้นมาทันที "เธอจะพูดอะไร เชอรีช? เธอกำลังจะโทษว่าฉันขโมยของของเธอหรือไง?" ตอนนั้นเธอรีบไปหลังจากที่ถูกน้ำร้อนลวก เธอไม่มีเวลาล็อคประตูตู้เสื้อผ้า เพราะแบบนั้นมันจึงไม่ได้ล็อกตอนที่เธอไม่อยู่ ตู้เสื้อผ้าของเธอเป็นระเบียบเรียบร้อยก่อนที่เธอจะไป แต่ตอนนี้มันดูรก เชอรีชบอกด้วยท่าทางทุกข์ใจ "ฉันตั้งใจว่าจะให้มันเป็นเรื่องส่วนตัว แต่ในเมื่อเธอไม่รู้สึกผิด ฉันก็ไม่มีทางเลือก ฉันจะให้ตำรวจจัดการเรื่องนี้" นาตาลีกัดฟันพูด "เชอรีช มันก็เป็นแค่เสื้อตัวนึง! ฉันยืมของเธอมาใส่แค่สองสามวัน ฉันจะคืนให้เธอก็ได้!" นาตาลีพูดด้วยความโกรธ และเธอก็ทำพลาด "งั้นเธอก็ยอมรับว่าเอาเสื้อกันหนาวมาจากตู้เสื้อผ้าของฉันแล้วสิ?" นาตาลีกัดลิ้น เธอทำท่าทางขมขื่นแต่ก็ยังพูดด้วยความไร้ยางอาย "ถ้าฉันยืมมาใส่สักสองส