บทที่ 802 ยัยตัวแสบมาเยี่ยมนายที่โรงพยาบาล

ณ โรงอาหารของมหาวิทยาลัยในวันต่อมา เชอรีชกำลังเข้าแถวกับวิทย์เพื่อทานอาหารเช้า โดยมีรอยคล้ำใต้ตาของเธอ วิทนีย์สะกิดหลังของเธอ แล้วพูดว่า “เมื่อคืนนี้เธอทำอะไร? ทำไมเธอดูราวกับว่าชีวิตของเธอมันห่อเหี่ยวขนาดนั้นล่ะ?” “บอยล์ เขา… เธอรู้อะไรไหม ลืมมันไปเถอะ อย่าพูดถึงเขาอีกเลย” ยิ่งเธอพูดถึงเขามากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้นเท่านั้น วิทนีย์ตอบด้วยเสียงหัวเราะ “โอ้ บอยล์อีกแล้ว ฉันคิดว่าเธอคงโดนเขาสาปจริง ๆ!” เชอรีชไม่สนใจเธอ เนื่องจากเธอรู้สึกไม่อยากพูดอะไร เพราะตอนนี้เธอรู้สึกแย่ “โอ้ ใช่แล้ว เมื่อวานนี้บอยล์ดังมาก เธอเห็นมันหรือยัง?” เชอรีชเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แล้วพูดว่า "เมื่อวานเขาทำงั้นเหรอ?" วิทนีย์มองไปที่เธอแล้วพูดว่า “ฉันคิดว่าเมื่อกี้เธอบอกฉันว่าเธอไม่อยากสนใจเกี่ยวกับเขาอีกต่อไปแล้วซะอีก? ก็ได้ฉันจะบอกเธอ เขาชนะคดีเมื่อเขาไปศาลเมื่อวานนี้ แต่เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ทำให้เขากลายเป็นข่าวไวรัล แต่ที่สำคัญที่สุดคือบอยล์ไปที่ศาล ทั้ง ๆ ที่ได้รับบาดเจ็บ และโพสต์ไวรัลยังกล่าวว่าพยานที่ศาลเมื่อวานนี้สังเกตเห็นว่าเลือดยังไหลออกมาจากแผลของเขาด้วย เขาชนะคดีในสองชั่วโม