บทที่ 78 แล้วถ้าฉันเกิดท้องขึ้นมาล่ะ?

มีอะไรที่ไม่รู้เกี่ยวกับการอ่านนิทานของเด็กเหรอ? เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะอ่านตามเนื้อเรื่องได้อย่างไร? เวอเรียน รีบขับรถออดี้ คันนั้นซึ่งมีมูลค่าแปดแสนเหรียญกลับไปที่บ้านของ ครอบครัวฟัดด์ ด้วยทันทีที่เธอเข้าไปในห้องของ เจลลี่ บีน สิ่งที่เธอเห็นคือเด็ก และผู้ใหญ่ที่อยู่ในห้องเดียวกัน เด็กนอนอยู่บนเตียงพร้อมไอแพดเพื่อดูการ์ตูน ในขณะที่ผู้ใหญ่... กำลังเลื่อนดูโทรศัพท์ข้างเตียง ไม่แน่ใจว่าเขากำลังดูข่าวตลาดหุ้นอยู่หรืออย่างไร “หนูยังไม่หลับใช่ไหม เจลลี่ บีน ?” เวอเรียน เหลือบตาของเธอมองเวลาบนนาฬิกาตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่มห้าสิบนาทีแล้ว ทันทีที่เจ้าตัวดีได้ยินเสียงของเธอ ก็เงยหน้าขึ้นมองด้วยใบหน้าเล็ก ๆ นั้นทันที “มอนตี้ขา!” ฮีลตัน พูดอย่างใจเย็น “เธอกลับมาแล้วเหรอ?” เวอเรียน พยักหน้า “ใช่ค่ะ ฉัน… ฉันรีบกลับไปอ่านนิทานก่อนนอนให้ เจลลี่ บีน ฟัง ฉัน… ยังมาทันเวลาอยู่ใช่ไหม?” เจลลี่ บีน ที่ดูเต็มไปด้วยพลังนั้นเธอยืนขึ้นพร้อมกับร่างเล็ก ๆ สั้น ๆ ของเธอจากเตียง และกอดคอของ เวอเรียน “มอนตี้ขา คุณพ่อ และหนูรอคุณมานานแล้วนะคะ แม้แต่ดวงตาของหนูก็เหนื่อยล้าจากการดูการ์ตูนมากเลยค่ะ” เวอเรียน กอดเจ้