บทที่ 770 เข้าข้างเธอ และยืนอยู่ข้างเธอตลอดไป

เบลดขมวดคิ้วและจ้องไปที่รูบี้อย่างเย็นชา "อะไร? เธอคิดว่าเธอสำคัญกว่าอนาคตของเขา และชีวิตที่เหลืออยู่ของเขางั้นเหรอ?” เบลดดูถูกและเยาะเย้ยเธอ รูบี้ไม่รู้สึกหงุดหงิด แต่เธอกลับจ้องไปที่เบลดอย่างใจเย็น และพูดพร้อมกับกึ่งยิ้มไปที่ใบหน้าของเขา "ท่านผู้นำ ทำไมคุณถึงดูถูกฉัน? ถ้าหากฉันเป็นชีวิตที่เหลืออยู่ของเขาจริง ๆ ล่ะ?” "เธอ! เด็กอย่างเธอกล้าพูดแบบนั้นได้อย่างไร?” รูบี้เม้มริมฝีปากและยิ้มเยาะ นานแล้วที่เธอไม่ได้รู้สึกเบิกบานใจมากขนาดนี้ เธอคอยเตือนตัวเองอยู่เสมอว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเธอคือพ่อแท้ ๆ ของเบลน เขาอาจจะมาเป็นครอบครัวของเธอในอนาคต เธอทนท่าทางดูถูกเหยียดหยามของเขา ไม่ใช่เพราะเธอไม่กล้ามีปัญหากับเบลด แต่เธอเลือกที่จะทนเขาเพราะเขาเป็นพ่อของเบลน ถ้าคนอื่นทำกับเธอแบบนั้น เธอคงกวาดดอกไม้หรูในสวนหลังบ้านไปหมดแล้ว “ท่านผู้นำ ฉันเคารพคุณเพราะคุณคือพ่อของเบลน แต่ฉันไม่ชอบที่คุณแอบพยายามขัดขวางระหว่างเราแบบนั้น” วิธีการของเขานั้นชั่วร้าย และต่ำตมมาก “เธอคิดว่าฉันจะไม่กล้าทำอะไรเธองั้นเหรอ?” ใบหน้าของเบลดมืดลง และน้ำเสียงของเขาเย็นราวกับน้ำแข็ง “นี่คืออาณาเขตของคุณ ฉันไม