บทที่ 767 คุณยายของผมจะต้องชอบคุณมากแน่นอน

ณ ชายแดนตะวันตก เสียงจั๊กจั่นร้องจอแจไปทั่วบริเวณรอบ ๆ ในช่วงบ่ายในฤดูร้อน สีเขียวเริ่มกระจายไปทั่วชายแดนรกร้างว่างเปล่า ทหารกำลังเดินแถวไปที่โรงอาหาร มันเป็นวันศุกร์ และมีวันหยุดสั้น ๆ สำหรับทหารในตอนเย็น ไนน์วิ่งไปหาเบลนและถามว่า “ผู้บัญชาการ วันนี้เราหยุดพักกันในตอนเย็น เราไปเดินเล่นในเมืองด้วยกันดีไหมครับ?” เบลนชำเลืองไปมองเขา และปฏิเสธเขา “มันน่าสนุกตรงไหนที่ได้เดินไปรอบ ๆ เมืองกับชายหนุ่มอย่างนาย?” “เออ… การไปเที่ยวกับชายหนุ่มด้วยกันมันไม่ดีตรงไหน? ไปเที่ยวกับผู้หญิงมันสนุกกว่างั้นเหรอ?” ในขณะที่กำลังนั่งอยู่บนรั้ว เบลนก็เหยียบไปที่รั้ว สายตาของเขาจับจ้องไปที่พระอาทิตย์ตกดินในที่ไกล ๆ เขาตอบอย่างเย็นชาว่า “ใช่ ฉันกำลังรอผู้หญิงของฉันมาทานอาหารเย็นด้วยกัน ฉันไม่มีเวลาให้นายหรอก” ไนน์แอบดูถูกเขา “ไม่มีทาง คืนนี้รูบี้จะบินมาที่นี่งั้นเหรอ?” “นายไม่เชื่อฉันเหรอ?” “ผู้บัญชาการ ผมเกรงว่าผู้หญิงคนนั้นแค่ล้อเล่นกับความรู้สึกของคุณ” เบลนยังคงจ้องมองไปที่ท้องฟ้าสีแดงสดและทันใดนั้น เฮลิคอปเตอร์ก็บินข้ามท้องฟ้ามา ริมฝีปากของเบลนโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม ในขณะที่เขากระโดดลงจากรั