บทที่ 755 ไปพบเบลนที่ชายแดนเวสเทิร์น

วิลสันเห็นเซรีนยืนพิงประตู เธอกำลังแอบฟังเมื่อเขาออกมาจากห้อง เธอดูเหมือนอาชญากร วิลสันแตะหลังคอเสื้อของภรรยาและพาเธอมาข้างล่าง ราวกับว่าเขากำลังหิ้วลูกไก่ เซรีนถามด้วยความสงสัย "พวกคุณคุยอะไรกันในห้องทำงานเหรอ?" "ไม่ใช่เรื่องสำคัญหรอก" "แล้วทำไมรูบี้ถึงอยู่ในห้องคนเดียว เหมือนเพิ่งรู้ความจริงที่ถูกเปิดเผยล่ะ?" วิลสันก้มลงมองใบหน้าที่น่ารักของเธอ ก่อนจะกระซิบที่ข้างหูเธอ "บางทีเธอคงกำลังคิดจะลักพาตัวสามีของคุณอยู่ก็ได้นะ" ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น เธอก็กอดอกแล้วบ่น "ฝันไปเถอะ! ถ้าเธอกล้าลักพาตัวคุณ ฉันจะสู้กับเธอ!" วิลสันขำ เขามองท่าทางอวดดีของเธอแล้วถาม "คุณจะสู้กับเธอยังไงล่ะ? ลืมไปแล้วเหรอว่าเธอพกปืนมาด้วย?" "ฉัน...ฉันก็จะเกาะขาเธอ ห้ามไม่ให้เธอไป!" "โอ้ ที่รัก คุณห้ามได้ไม่เกินสามวินาทีหรอก" เซรีนเม้มปากและกอดเอววิลสัน ก่อนจะบอกเขา "ฉันไม่ให้เธอเอาตัวคุณไปหรอก!" วิลสันลูบศีรษะหญิงสาวที่กำลังซบอกเขา "เธอเอาตัวผมไปไม่ได้หรอก และผมก็จะไม่ไปกับเธอด้วย" รูบี้ใช้เวลาคิดเรื่องทุกอย่างอยู่ในห้องทำงาน ประมาณครึ่งชั่วโมง เธอไม่ออกมาจากห้องแม้แต่ครั้งเดียว เซรีนแอบมองไปที่ห้องทำงานบ