บทที่ 742 เบลนหึงหวง

เบลนถามอย่างเฉยเมย “เมื่อเช้านี้คุณโทรหาใคร?” “ไม่ใช่ใครเป็นพิเศษหรอก ก็แค่… เพื่อน" เบลนพูดอย่างเย็นชา “เพื่อนงั้นเหรอ? ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณมีเพื่อน” รูบี้ไม่เห็นด้วย “คุณหมายความว่ายังไง? ฉันเป็นคนดี และเป็นคนซื่อตรง ทำไมฉันจะมีเพื่อนไม่ได้ล่ะ?” เบลนเดินไปที่โต๊ะ และเคาะโต๊ะเบา ๆ เขาถามว่า “งั้น คุณไม่ได้ติดต่อกับสามีเก่าของคุณใช่ไหม?” รูบี้ตกใจและคิดในใจว่า ‘สามีเก่างั้นเหรอ?’ เธอหวนคิดถึงว่าสามีเก่าของเธอเป็นใคร และเบลนพูดต่อพร้อมกับเพ่งมองไปที่เธอ “คุณไม่ตอบผม นั่นหมายความว่าคุณกำลังติดต่อกับสามีเก่าของคุณ ใช่ไหม? ตอนนี้ไวท์วูล์ฟมีครอบครัวแล้ว แต่คุณก็ยังติดต่อเขาไปอีก คุณไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยหรือไง?” รูบี้ลุกขึ้นจากโซฟาและมองไปที่เบลน ในขณะที่ใบหน้าของมืดลง เธอถามด้วยน้ำเสียงต่ำ “นายท่านเบลน คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? คุณคิดว่าคุณสามารถวิพากษ์วิจารณ์คนที่ฉันพูดด้วยได้งั้นเหรอ? นอกจากนี้ คุณบอกว่าไวท์วูล์ฟเป็นสามีเก่าของฉัน แล้วมันน่าอายยังไงที่จะติดต่อกับสามีเก่า?” บ้าเอ้ย เบลน ทำไมจู่ ๆ เขาถึงพูดคำที่น่าเกลียดขนาดนั้น? รูบี้โกรธมาก หลังจากที่เธอระบายความโกรธใส่เขา เธอก็