บทที่ 736 อย่าผลักไสฉันออกไป นายท่านเบลน

“แน่นอนว่าคุณไม่ใช่สัตว์ประหลาดล็อคเนส เบลน แต่…” รูบี้จงใจเอาจมูกของเธอเข้าไปใกล้ และดมกลิ่นที่คอเสื้อของเขาก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “แต่กลิ่นเหม็นสาปของคุณมันแรงมาก เบลน ขนาดจมูกฉันเป็นไซนัสอักเสบ ฉันยังไม่สามารถทนได้เลย” รูบี้จงใจปิดจมูกของนิ้วมือของเธอหลังจากนั้น เบลนดึงมือของเธอออกก่อนที่จะจ้องเขม็งด้วยดวงตาเข้มของเขา ในขณะที่เขาพูด “ทำไมผมถึงไม่รู้ว่าคุณเป็นไซนัสอักเสบ?” “คุณจะรู้ได้อย่างไรว่าฉันเป็นไซนัสอักเสบ?” เบลนจ้องมองเธอด้วยสายตาที่บ่งบอกเธอให้หยุดแสร้งทำเป็นว่าเขาไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ หลังจากที่จ้องมองเธออยู่นาน เบลนก็จ้องเธออย่างขี้เล่น และพูดว่า “หึงเหรอ?” “ฉันจะหึงทำไม?” แม้ว่าเธอจะหึง เธอก็จะไม่หึงซินดี้ เป็นเพราะวิธีที่เธอมองไปที่เบลน เห็นได้ชัดว่าเธอหลงรักเขาอย่างโงหัวไม่ขึ้น “คุณหึงซินดี้” โดยไม่แม้แต่จะมอง รูบี้ก็มองตรงไปที่เบลนในขณะที่เธอพูดว่า “ฉันไม่หยุมหยิมขนาดนั้น” แต่เบลนจับเอวของเธอแน่นขึ้น และแรงขึ้น ในขณะที่เขามองไม่เห็นความอิจฉาริษยาในสายตาของรูบี้เลยแม้แต่น้อย เพราะแบบนั้นจึงทำให้เบลนโกรธ “ผู้บัญชาการกลาโซ แม้ว่าฉันจะไม่ใช่หญิงสาว