บทที่ 721 ผู้บัญชาการเบลน

รูบี้ที่กำลังถือระเบิดอยู่ในมือตกใจ เธอยืนตัวแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น ท่าทีของเธอเริ่มเปลี่ยนไป เบลนยืนสูบบุหรี่อยู่ไม่ไกล เขาเล่นกับไฟแช็กที่อยู่ในมือ เขาจุดไฟแช็กปล่อยให้มันสว่างและดับไปเอง ชายหนุ่มสังเกตเธอด้วยดวงตาคมเข้ม เมื่อเขาจุดไปแช็ก ด้วยเหตุผลบางอย่าง รูบี้เริ่มกระวนกระวาย พวกเขายืนห่างกันไม่ไกล รูบี้ยืนหันหลังให้เบลน เหงื่อไหลลงมาจากหน้าผากเมื่อเธอกำระเบิดไว้ในมือ เธอสูดลมหายใจเข้าแล้วหันมาเผชิญหน้ากับเขาอย่างใจเย็น มันเป็นช่วงเวลาที่วิกฤต เธอยังคงวิงวอนเขา "ผู้บัญชาการเบลน คุณล้อฉันเล่นใช่ไหม? ตอนนี้ฉันกลัวไปหมดแล้วนะ!" เบลนยิ้มบางที่มุมปาก เขาเดินเข้ามาหาเธอและจุดไฟแช็ก ทำให้เห็นใบหน้าของเธอในความมืด เขามองเธอด้วยสายตาขี้เล่น เขาจับมือเธอและรู้สึกว่าพวกเขามือเย็นแค่ไหน เขาแหย่เธอ "ซอฟตี้ คุณขวัญอ่อนจังนะ" รูบี้แอบกลอกตาแล้วคิดในใจ 'ใครจะไม่กลัวล่ะ ถ้ามีระเบิดที่ทำงานแล้วอยู่ในมือ? เบลนบ้าไปแล้ว!' เบลนจุดไฟแช็กด้วยมืออีกข้าง เขาเดินเข้ามาใกล้รูบี้ ขนตาที่หนาของรูบี้สั่น "ผู้บัญชาการเบลน มันอันตรายนะ" มันอันตรายมากที่เอาระเบิดกับไฟมาอยู่ใกล้กัน ถึงจะเป็นแค่ประกายไฟ มั