บทที่ 712 ซอฟตี้ถูกจับ

เบลนต้องเดินทางไปทำงานที่ไหนสักแห่งในวันต่อไปหลังจากวันเกิดของเขา แม้ว่าเบลนจะอ้างว่าเขาเดินทางไปทำงาน แต่รูบี้ที่ทำงานในสาขาเดียวกับเบลน ก็รู้อย่างชัดเจนว่าเบลนถูกส่งไปปฏิบัติภารกิจลับ แต่เธอยังคงจงใจถามเขาว่า “คุณจะไปไหน? คุณจะไปนานแค่ไหน?” เบลนเอื้อมมือออกไป และลูบหัวของเธอในขณะที่เขาพูด “ผมจะกลับมาเร็วที่สุดก็ประมาณหนึ่งสัปดาห์ นานที่สุดน่าจะประมาณสองสัปดาห์ถึงหนึ่งเดือน” “อย่าลืมโทรหาฉันนะ เบลน” เบลนจ้องเขม็งไปเธอในขณะที่เขาพูดว่า “ซอฟตี้ ผมติดต่อคุณไม่ได้ในระหว่างที่ผมไม่อยู่ ดังนั้นคุณจะต้องเป็นเด็กดี และรอผมอยู่ที่บ้านนะ” รูบี้ทำหน้ามุ่ยและพูดว่า “แล้วฉันควรทำอย่างไรถ้าฉันคิดถึงคุณล่ะ?” เบลนเอื้อมมือออกไป และดึงหญิงสาวเข้ามากอด เขากอดเธอแน่น ในขณะที่เขาก้มหน้าลงมาหอมแก้มเธอ จากนั้นเขาก็กระซิบกับเธอว่า “คุณจะต้องอดทนนะ ตกลงไหม? หรือบางทีคุณอาจจะนับมดที่บ้านก็ได้ คุณจะได้บอกผมได้ว่าคุณคิดถึงผมมากแค่ไหนตอนที่ผมกลับมา” รูบี้พูดไม่ออก เธอเคยชินกับการจากลาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก เธอถูกแยกออกจากครอบครัวของเธอเอง เมื่อเธออายุได้ 10 ขวบ เธอออกจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เธออาศัยมาเ