บทที่ 674 เควน จอยซ์ – ผมรักคุณลูซี่ ผมมั่นใจมาก

ฝนเริ่มตกหนักขึ้นในตอนนี้ ทีมกู้ภัยขาดกำลังคน ทีมกู้ภัยต่างก็ขึ้นไปกันหมดแล้ว ทีมกู้ภัยบอกลูซี่ว่าพวกเขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตามหายานิ แต่ลูซี่ก็ยังคงกังวลมาก เธอจึงตัดสินใจขึ้นไปบนภูเขาด้วยตัวเอง เธอสวมเสื้อกันฝน และรองเท้าบูทกันฝน ถือไฟฉายในมือ ในขณะที่เธอเดินไปตามเส้นทาง เธอก็ตะโกนเรียกยานิไปด้วย แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะปีนขึ้นไปบนเขาท่ามกลางฝนที่ตกหนักเช่นนี้ เนื่องจากถนนลื่น และเป็นโคลน ราวกับว่าเธอกำลังเดินอยู่บนน้ำแข็ง ทุกย่างก้าวกินพลังงาน และสติของลูซี่ไปอย่างมาก ลูซี่ไม่มีแรงจะร้องไห้ เธอจำเป็นต้องประหยัดพลังงานให้มากที่สุดเพื่อช่วยยานิ เธอกรีดร้องดังที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ทางเดินเป็นโคลน และเธอกลัวมาก เธอเพิกเฉยต่อความกลัวทั้งหมดของเธอด้วยความตั้งใจที่จะช่วยเหลือยานิ และรวบรวมความกล้าหาญให้ได้มากที่สุด ยานิ เควน คุณอยู่ที่ไหน ... ตีสี่แล้ว แต่ฟ้าก็ยังมืดอยู่ ลูซี่เองก็จำไม่ได้ว่าเธอเดินมานานแค่ไหนแล้ว ขาของเธอเริ่มสั่น ทันใดนั้นเธอก็สะดุดล้มลงจากภูเขา “อ่าาา…” เธอกลิ้งลงจากหน้าผา และตกลงบนพุ่มไม้ เธอจับกิ่งไม้สุดแรงเท่าที่เธอจะทำได้ด้านล่างเธอเป็นห