บทที่ 667 เควน จอยซ์ อย่าหวังอะไรกับฉันเลย

มิสเตอร์คิว? ยานิคือมิสเตอร์คิวงั้นเหรอ? ลูซี่ตัวสั่น เธอตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น แล้วเธอก็นึกขึ้นมาได้ว่า คิวก็คือ เควนนั่นเอง! เธอน่าจะเดาออกตั้งแต่แรก จะมีใครที่ใจกว้างบริจาคเงินให้ห้าล้านเหรียญอีก? ลูซี่เม้มปาก "คุณมีจุดประสงค์อะไร? คุณใช้มิสเตอร์คิวเพื่อเข้าใกล้ฉันงั้นเหรอ?" จุดประสงค์? ยานิจ้องเธอ "ผมแค่อยากรู้ว่าคุณอยู่ไหนและเป็นยังไงบ้าง เผื่อว่าคุณต้อการความช่วยเหลือ ลูซี่ ถ้าคุณผลักไสผมเพราะแซมงั้นผมก็จะให้เวลาคุณ แต่ถ้ามันเป็นเพราะริเวอร์ ผมคิดว่าผมรับไม่ได้" ลูซี่กำหมัด "หยุดนะ! ก็อย่างที่ฉันบอก ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ หรือตามคุณกลับไปที่นอร์ท ซิตี้ อย่าหวังอะไรกับฉันเลย!" เมื่อลูซี่ออกมาจากห้อง แดนที่อยู่ข้างนอกอยากห้ามเธอ "คุณลูซี่..." ยานิสั่งด้วยน้ำเสียงเย็นชา "แดน ส่งเธอกลับไปที่โรงเรียน" แดนตกใจ เขาไม่คิดว่าเจ้านายจะปล่อยเธอไป เมื่อลูซี่เข้าไปนั่งในรถ เธอนั่งพิงหน้าต่างแล้วมองออกไปข้างนอก โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น ริเวอร์โทรหาเธอ ลูซี่อยากตัดสายแต่ก็กลัวว่าริเวอร์จะเป็นห่วง เธอจึงรับสายเขา "ลุลู่ ทำไมไม่รับสายผมล่ะ? คุณรู้ไหมว่าผมเป็นห่วงคุณแค่ไหน? ตอนนี้คุณอยู่ไห