บทที่ 665 เควน จอยซ์ ลูลู่ กลับบ้านกับผมนะ

ลูซี่ถูกขังอยู่ในห้องของยานิ เธอถือโทรศัพท์ของเธอชี้ไปที่ยานิ และเตือนเขา "ยานิ นี่คือการลักพาตัว! ฉันจะโทรแจ้งตำรวจ!" ยานิยิ้มเยาะ เขาคลายเนคไทและเดินเข้าไปหาเธอ "โทรเลยสิ ผมก็แค่บอกไปว่าคุณเป็นเมียผม คุณคิดว่าเขาจะเชื่อใครล่ะ?" "คุณมันโรคจิต! เราไม่ได้แต่งงานกันซะหน่อย!" "ผมเอาคำขอแต่งงานมาด้วย" ยานิเดินไปที่โต๊ะ เขาหยิบเอกสารออกมาแล้วโยนไปที่เธอ "เซ็นซะ" ลูซี่กลืนน้ำลายแล้วมองเขา "ทำไมถึงอยากแต่งงานกับฉัน?" เขาไม่ได้รักเธอ และเขาก็คิดว่าเธอท้องกับผู้ชายคนอื่นด้วย ทำไมเขายังตามตื๊อเธออยู่? ยานิมองเธอ สายตาที่เย็นชาของเขาอ่อนลง "ผมไม่อยากเสียคุณไปอีก" เขาต้องใช้เวลาถึงสิบปี เพื่อเยียวยาการเสียชีวิตของแซม เขาเกือบหายแล้วเมื่อลูซี่ปรากฏตัวขึ้นมา แต่ลูซี่ไม่อยากแกล้งทำเป็นแซมเพื่อหลอกเขาอีก ในเมื่อเธอไม่อยากโกหกเขา เขาก็ต้องบังคับเธอด้วยตัวของเขาเอง ลูซี่มองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเธอ "ฉันไม่มีอะไรเลยและเป็นได้แค่ตัวแทน ปล่อยฉันไปเถอะ ยานิ คุณก็ให้อภัยตัวเองด้วย" ยานิยิ้มเยาะ "คุณคิดว่าผมไม่รู้เรื่องนั้นเหรอ? ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่แซมตั้งแต่วันแรกที่คุณปรากฏตัวแล้ว คุณไม่เหมือนแซมเลย