บทที่ 649 มันยากที่จะได้ใจใครสักคน

ไม่นานนักเจลลี่ บีน ก็ชนเข้ากับใครคนหนึ่งเนื่องจากความแออัดของห้างสรรพสินค้า และการที่เธอกระโดดไปรอบ ๆ กับถุงมันฝรั่งทอด เวอเรียนรีบวิ่งเข้าไปอย่างลนลาน ในขณะที่เธอจับมือเล็ก ๆ ของเจลลี่ บีน และขอโทษคนนั้น “ขอโทษนะคะ ที่ลูกของฉันชนคุน” ทันทีที่เวอเรียนเงยหน้าขึ้น เธอสังเกตเห็นใบหน้าที่คุ้นเคย เธออึ้งไปเล็กน้อยในขณะที่เธอพูดว่า “แซม? แซม จอยซ์?” เธอไม่ได้เจอแซมมานานมากแล้ว แซมไม่ได้ออกไปจากนอร์ท ซิตี้ แล้วเหรอ? ทำไมเธอถึงมาเจอแซมที่ห้างล่ะ? แซมรีบเอาผ้าพันคอปิดหน้าของเธอทันที และพูดด้วยน้ำเสียงใจเย็นว่า “ฉันไม่ใช่แซม” ลูซี่รีบวิ่งออกไปหลังจากพูดประโยคนั้นกับเวอเรียน ฮีลตันก็รีบวิ่งเข้ามาจากด้านหลังเช่นกัน เขาถามว่า “มีอะไรกันเหรอ?” เวอเรียนมองไปที่ลูซี่ที่หายไปท่ามกลางฝูงชนแล้ว ในขณะที่เธอตอบด้วยสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อยว่า “ฉันคิดว่าฉันเห็นแซมก่อนหน้านี้ ก่อนหน้านี้คุณไม่ได้บอกฉันเหรอว่ายานิกำลังตามหาแซมอยู่? เธอยังอยู่ในนอร์ท ซิตี้” “คุณแน่ใจหรือว่าคนที่คุณเห็นคือแซม?” ฮีลตันมองไปที่ทางนั้นด้วยเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ห้างสรรพสินค้าแออัดอย่างไม่น่าเชื่อ และลูซี่ก็หายตัวไปแล้ว เวอเ