บทที่ 643 คุณนายจาร์เร็ต สุขสันต์วันแต่งงาน

ไม่นานต่อมา วิลสันลกับเซรีนได้จัดพิธีแต่งงาน และในวันนั้นเอง ทั้งคู่ก็ได้เป็นสามีภรรยากันอย่างเป็นทางการ โดยมีเพื่อน และญาติ ๆ ของพวกเขามาเป็นสักขีพยานในวันนั้น ในตอนกลางคืน หลังจากที่แขกแยกย้ายกันกลับบ้านแล้ว คู่บ่าวสาวก็ถูกทิ้งไว้ตามลำพังที่คฤหาสน์ เซรีนสวมชุดแต่งงานสีขาวนั่งอยู่บนเตียงที่ตกแต่งด้วยผ้าปูที่นอน ผ้าห่ม และหมอนสีแดงเป็นมงคล ในขณะที่รอให้วิลสันยกผ้าคลุมหน้าสีขาวขึ้น แม้ว่าเธอจะอยู่กับวิลสันมานานแล้ว แต่คืนนี้ เธอรู้สึกประหม่าเป็นพิเศษ เธอกำช่อดอกไม้เจ้าสาวในขณะที่แก้มของเธอแดงก่ำ ฟูกที่เธอนั่งอยู่จมลงเล็กน้อย วิลสันเข้ามาหาเธอ และนั่งลงข้าง ๆ เธอ เขาพูดว่า “ที่รักของผม” "คะ?" เซรีนหันหน้าไปมองเขา วิลสันพิจารณาการแต่งหน้าอันละเอียดอ่อนบนใบหน้าของเธอ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรักที่มีต่อเธอ และค่อย ๆ ยกผ้าคลุมหน้าขึ้น "คุณนายจาร์เร็ต วันนี้คุณดูสวยมาก” เขารู้ว่าเซรีนเป็นคนสวย แต่เธอมักจะทำตัวเหมือนเด็กผู้หญิงที่ไม่ค่อยแต่งหน้า และบางครั้ง แม้ว่าเธอจะแต่งหน้า เธอก็เพียงแค่ทาลิปสติก และเขียนคิ้วเท่านั้น เธอขี้เกียจเกินกว่าที่จะทารองพื้นบนใบหน้าของเธอ วันนี้ช่างแต่