บทที่ 641 การขอแต่งงานของวิลสัน

วันหนึ่งเวอเรียนชวนเซรีนออกไปช็อปปิ้งด้วยกัน เมื่อถึงเวลากลางคืน เวอเรียนแนะนำให้ไปทานอาหารเย็นที่ภัตตาคารหรู แต่เซรีนคัดค้านเพราะเธอเห็นว่ามันแพงเกินไปที่จะทานอาหารในที่แบบนั้น เวอเรียนหัวเราะเบา ๆ "คุณนายจาร์เร็ต ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของเศรษฐีแล้วนะ เธอช่วยอย่าขี้เหนียวแบบนั้นหน่อยได้ไหม?” “เงินที่วิลสันของฉันมีหามาจากเลือด หยาดเหงื่อ และน้ำตาของเขา ฉันจะใช้มันง่าย ๆ แบบนั้นไม่ได้” "ก็ได้ การประหยัดเป็นเรื่องที่ดี ถึงอย่างนั้นก็ตาม ฉันจะเลี้ยงเธอเองคืนนี้” เซรีนฉีกยิ้ม และพูดว่า “จู่ ๆ เธอก็มาประจบฉันแบบนี้ บอกฉันหน่อยสิ เธอมีเรื่องให้ฉันช่วยใช่ไหม?” เวอเรียนเหลือบมองเธอด้วยความหมั่นไส้ “เธอไม่ชอบที่ฉันเลี้ยงข้าวเธอเหรอ? งั้นก็ดี ฉันจะเลี้ยงข้าวมื้อใหญ่ให้เธอแทนละกัน!” “เธอพูดจริงเหรอ? อันที่จริงภรรยาของนายทุนก็ใจกว้างเรื่องใช้เงินนะเนี้ย!” ทั้งสองคุยกันอย่างมีความสุข ในขณะที่เดินขึ้นรถแท็กซี่ หลังจากนั่งแท็กซี่มาสักพัก เซรีนก็สับสน “เวอเรียน เราจะไปไหนกันแน่? ทำไมดูเหมือนรถคันนี้กำลังมุ่งหน้าไปที่ห่างไกลล่ะ?” เวอเรียนทำหน้านิ่ง และโกหกเธอ “ร้านอาหารตั้งอยู่ในไร่ ดังนั้นร้านจึง