บทที่ 602 คุณต้องการอะไร ผมต้องการคุณ

ในตอนเย็น วิลสันอยู่แบบนั้นทั้งวันโดยที่ไม่ได้ทานอะไร รูบี้กับทอมป์สันจะไปเจอ ฟรอส เบลนคืนนี้ มันเป็นเวลาอาหารเย็นแล้ว เธอเข้าไปในห้องผู้ป่วย เพื่อบอกให้วิลสันมาทานอาหาร รูบี้เคาะประตูแล้วพูด "อาเร็ต คุณจะเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้นะ ไม่เป็นไรหรอกที่คุณอยากอยู่ข้างเซรีน แต่เธอได้รับสารอาหารผ่านทางสายน้ำเกลือ แต่คุณบาดเจ็บและมีแผล เดี๋ยวคุณก็เป็นลมหรอก ถ้าคุณอยากจะล้างแค้นให้เซรีน มันจะดีที่สุดถ้าคุณออกมากินข้าวกับพวกเรา" รูบี้เข้าใจว่าวิลสันเป็นคนดื้อ เธอคิดว่าวิลสันอาจไม่ฟังเธอ แต่เขาก็ออกมาภายในสองนาทีให้หลัง เขานั่งลงบนโต๊ะและเตรียมตัวทานข้าว รูบี้กับทอมป์สันมองเขาด้วยความประหลาดใจ ทอมป์สันยิ้มแล้วพูด "ฉันดีใจนะที่นายกลับมามีสติ สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ ก็คือนายต้องกินให้เยอะ ๆ เพื่อรักษาพลังงานไว้ เรายังมีสงครามต้องสู้อีก" รูบี้ส่งจานให้วิลสัน "สิ่งที่พวกเขากำลังเป็นอยู่ตอนนี้ และคุณต้องยอมรับว่าคุณต้องปกป้องเซรีนและประเทศแซด ภาระที่คุณแบกไว้บนไหล่นั้นมันหนักมาก คุณต้องปรับความคิดว่านั่นคือคุณ ไม่ใช่สติปัญญาของคุณ" แม้ว่าวิลสันจะไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนว่าเขายังได้ยินสิ่งที่ทอมป์