บทที่ 564 คู่รักแสนสุข คุณจาร์เร็ตทำงานบ้านและเลี้ยงแมว

แล้ววันหยุดที่สนุกสนานก็ผ่านไป วิลสันมีความสุขกับการสวมบทเป็นพ่อบ้าน ในตอนที่เซรีนออกไปทำงาน เซรีนเป็นห่วงว่าวิลสันอาจอยู่คนเดียวแล้วเหงา เธอจึงซื้อแมวสก๊อตติช โฟลด์ จากร้านขายสัตว์เลี้ยงมาให้เขา ไม่เพียงแค่วิลสันต้องทำอาหาร และทำงานบ้าน เขายังต้องดูแลแมวของเขาอีกด้วย เขาอยากให้เธอย้ายมาอยู่กับเขา แต่เธอเป็นคนหัวโบราณ เธอคิดว่ามันไม่เหมาะสมที่จะอยู่ด้วยกัน ถ้ายังไม่ได้แต่งงาน วิลสันกลับไปที่ห้องพักของเขาไม่ได้แล้ว เขาจึงติดอยู่ในห้องเล็ก ๆ ของเธอ วิลสันจึงตัดสินใจคุยกับเจ้าของห้อง เพื่อซื้อห้องเล็ก ๆ นี้ เซรีนเพิ่งมารู้ความจริง ตอนที่เธอติดต่อเจ้าของห้องเพื่อจ่ายค่าเช่า เธอมองเขาแล้วทำหน้าดุ "ทำไมคุณถึงซื้อห้องนี้โดยไม่ปรึกษาฉันก่อน?" "ก็ผมมีเงิน แต่ไม่รู้จะไปใช้เงินที่ไหน" ริมฝีปากของเซรีนกระตุก เธอนั่งห่างจากเขาบนโซฟาและกินมันฝรั่งทอด สายตาของเธอจดจ่ออยู่กับทีวี เห็นได้ชัดว่าเธอโกรธ วิลสันย้ายไปนั่งข้างเธอ และค่อย ๆ กล่อมเธอ "ก็คุณไม่อยากย้ายไปอยู่กับผม แล้วทุกวันนี้ผมก็อยู่ห้องคุณ ผมเป็นผู้ชายนะ ผมจะทำแบบนี้ไปตลอดได้ยังไง?" "ตอนนี้คุณก็ซื้อห้องนี้แล้ว พื้นที่