บทที่ 562 คู่รักแสนสุข ผมกลับมาแล้ว

เวอเรียนมุดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มแล้วพูดเสียงแหบ "ที่รัก...ฉันอยากดื่มน้ำน้ำตาลทรายแดง" ผ่านไปสักพัก เมื่อเธอแอบมองจากใต้ผ่าห่ม ฮีลตันก็ไม่อยู่แล้ว ฮีลตันกลับมาพร้อมกับน้ำน้ำตาลทรายแดงที่เธอขอ เขายังเอายามาให้เธอด้วย ชายหนุ่มแกะแผ่นพลาสติกออก แล้วส่งยาให้เธอ เวอเรียนรับยามาแล้วจุ่มลงไปในน้ำน้ำตาลทรายแดง เธอรู้สึกดีขึ้นมาก หลังจากที่ยาออกฤทธิ์แล้ว เธอรู้สึกหนาว จึงเข้าไปกอดแขนของเขา ฮีลตันลูบหน้าท้องของเธอแล้วกระซิบ "คุณมีประจำเดือนเหรอ?" "คุณรู้ได้ยังไง?" "ผมจำวันได้" เวอเรียนมองสามีสุดหล่อของเธอแล้วยิ้ม "ฮีลตัน คุณเป็นสามีที่เอาใจใส่ฉันจริง ๆ" "อย่าคิดว่าคุณชมผมแล้ว จะไม่ต้องได้เขียนคำขอโทษ 2,000 คำเลยนะ" เวอเรียนทำหน้าผิดหวังทันที "หา? นี่ฉันต้องเขียนจริง ๆ เหรอ?" "คุณจะไม่จำหรอก ถ้าไม่โดนลงโทษ" แล้วความอิจฉาก็ได้ครอบงำเวอเรียน "แล้วทำไม เจลลี่ บีน ได้เขียนคำขอโทษแค่ 50 คำเองล่ะ ในเมื่อถูกจับได้ว่ากินไก่ทอด? แต่ฉันต้องเขียนคำขอโทษ 2,000 คำ เพราะแค่กินหม้อไฟเนี่ยนะ? คุณนี่มันลำเอียงชัด ๆ! คุณบอกว่าจะรักฉันไปทั้งชีวิต แต่ฉันคิดว่ามันก็เป็นแค่คำโกหก!" "แล้ว เจลลี่ บีนปวดท้องเหมื