บทที่ 534 นี่คือรัก

เวอเรียนแอบกลับเข้าไปในส่วนหน้าเพื่อนอนหลับ หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง ลินนี่ยังไม่หลับและกำลังเล่นโทรศัพท์ของหล่อนอยู่ หลังจากชำเลืองมองเวอเรียน หล่อนสังเกตเห็นว่าผมของเวอเรียนเปียก และดูเหมือนเธอได้อาบน้ำไปอีกครั้ง ลินนี่ถามตามอำเภอใจ “ทำไมคุณต้องอาบน้ำอีกครั้งล่ะคะ?” เวอเรียนเมินคำถามของเธอขณะพูดว่า “อ๋อ ฉันเหงื่อออกนิดหน่อยน่ะ เพราะว่าข้างในรถอาร์วีชื้นไปหน่อย” ลินนี่ไม่ได้ซักถามต่อ และกำลังนอนอยู่บนโซฟาแล้ว เธอสังเกตเห็นว่าเวอเรียนกำลังนอนอยู่บนเตียงหลังเล็กขณะที่ดึงผ้าห่มคลุมตัวเธอ เธออดไม่ได้ที่จะถาม “แล้วสามีของคุณคืนนี้นอนที่ไหนคะ?” “บนที่นั่งข้างหลังค่ะ” “อา… ค่ะ นั่นไม่ดีเลย ทำไมไม่ให้ฉันนอนบนที่นั่น แล้วคุณให้เขามานอนนี่?” เวอเรียนตอบเธอด้วยรอยยิ้ม “ไม่จำเป็นต้องทำแบบนั้นหรอก เขาเป็นผู้ชายและควรทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ คุณไม่ต้องรู้สึกไม่ดีเลย” ในขณะที่เธอนอนอยู่บนโซฟาลินนี่คร่ำครวญว่า “โอ๊ย ฉันอิจฉาคุณจัง โมเน่ สามีของคุณสมบูรณ์แบบจริง ๆ” โทรศัพท์ของเวอเรียนดังเตือนอยู่ข้างตัวเธอ มันเป็นข้อความจากฮีลตัน… “ฝันดีครับ มาดามฟัดด์” ถึงอย่างนั้นเวอเรียนก็หน้าแดงหลังจากอ่านค