บทที่ 510 เอิ่ม...ลูกสาวคนโตคิดถึงมอนตี้เหมือนกันไหม

ฮีลตันรู้สึกลังเลเล็กน้อย ในขณะที่กำโทรศัพท์ไว้ในมือของเขา เจลลี่ บีนนั่งไขว่ห้างอยู่ข้าง ๆ ฮีลตัน และกระพริบตาอย่างตื่นเต้น เธอพูดว่า "พ่อ รีบโทรหาเธอเร็วเข้า!" ฮีลตันเลิกคิ้ว และมองไปที่ลูกสาวอย่างหยอกล้อ ในขณะที่เขาพูด "หนูพูดกับเธอเมื่อสายเชื่อมต่อแล้วนะ?" เจลลี่ บีนทำท่า 'ตกลง' ด้วยมือของเธอ และพูดว่า "ได้สิ แต่พ่อ พ่อจะต้องพาหนูไปเล่นชิงช้าสวรรค์สุดสัปดาห์นี้ ตกลงไหม?" คนพาลตัวน้อยนั้นรู้วิธีการต่อรองด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม ฮีลตันปกติที่มีหลักการก็ขมวดคิ้ว มันหมายความว่าเขาได้ตกลงตามเงื่อนไขของเธอแล้ว หลังจากที่เขาโทรออก เขาก็ยื่นโทรศัพท์ให้เจลลี่ บีน "ทำตัวดี ๆ" เจลลี่ บีนพยักหน้า อย่างไรก็ตาม เวอเรียนไม่ได้รับสาย เจลลี่ บีนขมวดคิ้วในขณะที่รอ เธอพูดว่า "พ่อ มอนตี้ไม่รับสาย เธอหลับอยู่หรือเปล่า?" ฮีลตันเหลือบไปมองดูเวลา มันควรจะเป็นเวลากลางวันในอังกฤษ เธอไม่น่าจะนอน แล้วทำไมเธอไม่รับสาย? เธอยุ่งอยู่หรือเปล่า? หรือเธอเพิ่งไปถึงที่นั่น ดังนั้นบางทีเธออาจจะไม่มีเวลารับสาย เจลลี่ บีนรออยู่เป็นเวลานานมาก เธอขมวดคิ้ว และพูดว่า “พ่อ ไม่มีใครรับเลย” ฮีลตันไม่ได้พูดอะไรอีก หลังจา