บทที่ 500 ชุดแต่งงานดูไม่สวยเมื่อเธออ้วนมากเกินไป

เนื่องจากโรงเรียนยังไม่เปิดให้เจลลี่ บีน เธอจึงเล่นกับน้องชายของเธอในห้องของเด็กแรกเกิด เจลลี่ บีนพูดด้วยน้ำเสียงภาคภูมิใจว่า “มอนตี้ น้องชายหลับไปแล้ว หนูเกลี้ยกล่อมให้เขาหลับได้!” เวอเรียนลูบหัวคนพาลตัวน้อย ในขณะที่เธอมองมาที่เธอด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก จากนั้นเธอก็พูดว่า “ดูเหมือนว่าแม่จะไม่มีอะไรต้องกังวลต่อไปในอนาคตแล้ว เจลลี่ บีนของเราสามารถดูแลน้องชายของเธอได้แล้ว” พี่เลี้ยงบอกว่า “ค่ะ มาดาม เจลลี่ บีนคอยดูแลน้องชายของเธอที่บ้าน และนั่นก็ช่วยฉันได้มาก เจลลี่ บีนช่างเป็นเด็กดีจริง ๆ” “ใช่ เจลลี่ บีนของเราเป็นเด็กที่เชื่อฟังผู้ใหญ่” เวอเรียนย่อตัวลง และหอมแก้ม เจลลี่ บีนในขณะที่กอดเธอ เจลลี่ บีนสังเกตเห็นจดหมายในมือของเวอเรียน เธอถามว่า “มอนตี้ นั่นอะไรเหรอ?” “นี่เป็นจดหมายแจ้งเตือนบอกว่าชุดแต่งงานที่แม่ออกแบบได้ผ่านการคัดเลือกเบื้องต้นเรียบร้อยแล้ว อย่างไรก็ตาม แม่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนส่งมันเข้าประกวดแทนแม่” เจลลี่ บีนถามในขณะที่เธอพึมพำ “เป็นพ่อหรือเปล่า?” “นั่นก็คือสิ่งที่แม่คิดเช่นกัน แม่จะถามเขาในภายหลังเมื่อเขากลับมา” นอกจากนี้ มีเพียงฮีลตันเท่านั้นที่ได้เห็นแบ