บทที่ 495 เจลลี่ บีน รู้จักกับแม่ทูลหัวของเธอ

ซีลีนหน้าแดงหลังจากถูก เจลลี่ บีนซักถามอย่างกะทันหัน ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบ ยานเดลก็แสยะยิ้ม และตอบด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจว่า “ไม่ใช่แฟนของลุงหรอก แต่เป็นคู่หมั้นของลุง” “คู่หมั้นคืออะไรเหรอคะ?” เจลลี่ บีนถามยานเดล ในขณะที่มุ่ยปากของเธอ ยานเดลอธิบายอย่างง่าย ๆ ว่า “คู่หมั้นเป็นเหมือนคนที่หนูอยากแต่งงานด้วย และมีลูกด้วย เหมือนพ่อแม่ของหนู” ทันทีที่พูดคำนั้นออกไป ทุกคนก็หันไปมองซีลีนด้วยสายตาที่อบอุ่น เจลลี่ บีนพยักหน้าอย่างจริงจัง และพูดว่า “โอ้ หนูเข้าใจแล้วคุณลุง งั้นหนูควรเรียกเธอว่าคุณน้าดีไหมคะ?” เวอเรียนหัวเราะออกมา และพูดว่า “เจลลี่ บีน หนูเรียกเธอว่าพี่สาวคนสวยเมื่อสองวินาทีที่แล้ว แต่ตอนนี้หนูกำลังจะเรียกเธอว่าคุณน้าอย่างนั้นเหรอ? ถ้าอย่างงั้นลูกจะเรียกเธอว่าอะไรกันแน่?” คนพาลตัวน้อยสบสนพิธีการของเธอ อย่างไรก็ตาม พวกเด็ก ๆ ก็จะลืมพิธีการอยู่ดี เจลลี่ บีนจ้องไปที่ซีลีน ในขณะที่กระพริบตาโตของเธอ เธอเปิดปากพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “คุณน้า” ซีลีนหน้าแดง เนื่องจากนี่เป็นครั้งแรกที่มีใครเรียกเธอน้า เธอเดินไปหา และจับมือของ เจลลี่ บีนทันที ในขณะที่ตั้งใจเปลี่ยนเรื่องคุย “เจลลี่