บทที่ 454 ตำแหน่งของเขาในหัวใจของเธอ

"เซรีน ลุดด์ นี่ยังอยู่กับไอ้เลวนี่อยู่เหรอ?!" แม่ของเซรีนโกรธจัด เมื่อเธอเข้ามาในห้อง เธอโกรธจนไม่มีสติ ในเมื่อหาอาวุธในห้องนั่งเล่นไม่ได้ เธอก็วิ่งเข้าไปในห้องครัวแล้วหยิบไม้กวาดมา เพื่อจะเอามาตีลูกสาวของเธอ "ทำไมถึงไม่ฟังแม่เลย? ทำไมไม่ฟังสิ่งที่แม่บอก?!" เซรีนถอยหนีด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่วิลสันจะรีบเข้ามาปกป้องเธอ ไม้กวาดฟาดลงบนหลังของวิลสัน! แม่ของเซรีนตะโกน "ถอยไป! แกไม่ควรเข้ามายุ่ง ตอนที่ฉันกำลังสั่งสอนลูกของฉัน!" วิลสันกอดหญิงสาวไว้แน่น เขาไม่ยอมปล่อยเธอ เขาจึงตัดสินใจพูดออกไป "คุณน้าครับ เป็นความผิดของผมเองทั้งหมด ผมเข้ามายุ่งกับเซรีนเอง ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอเลยนะครับ" "แกจะไม่ออกไปใช่มั้ย! ดีมาก! ฉันจะได้ตีแกด้วย!" ไม้กวาดทำมาจากพลาสติก แม่ของเซรีนค่อนข้างมือหนัก มันจึงใช้เวลาไม่นานที่จะทำให้ไม้กวาดหัก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ความโกรธของแม่เธอลดลง เธอไปคว้าแท่งโลหะมาจากราวแขวนเสื้อผ้ามาตีแทน นั่นยิ่งทำให้วิลสันเจ็บปวดมากขึ้น เซรีนรู้สึกได้ว่าตัวของเขาสั่นจากแรงตี ดวงตาของเธอแดง แล้วเธอก็พูดขอร้องกับแม่ของเธอ "แม่คะ หยุดตีเขาเถอะค่ะ! มันเป็นความผิดของหนูเอง" เธออยากจะหลุด