บทที่ 447 ตอนนี้คุณก็เป็นพ่อหม้ายมือสองแล้ว

เมื่อวิลสันนับถอยหลังมาถึงหนึ่ง รูบี้ก็ได้ยินเสียงปืนตั้งลำ “วิลสัน จาร์เร็ต! คุณเป็นบ้าไปเพราะ เซรีน ลุดด์แล้วงั้นเหรอ? ฉันเป็นคู่หูของคุณนะ!” “ผมคิดว่าคุณรู้แล้วว่าผมบ้าซะอีก” สีหน้าของชายหนุ่มดูเย็นชา แต่น้ำเสียงของเขาเย็นชามากกว่า ไม่มีอารมณ์ในสายตาของเขา ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของเขาได้ รูบี้รู้ว่าเธอถูกบังคับให้จนมุม เธอจึงหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า "ก็ได้ ฉันจะเซ็นให้! แต่ก่อนที่ฉันจะทำอย่างนั้น ฉันมีเรื่องจะถามคุณ" “ถ้าคุณเซ็นมันตั้งแต่แรก ผมก็คงไม่ต้องทำถึงขนาดนี้ ฉันไม่ชอบข่มขู่คู่หูตัวเองหรอกนะ!” รูบี้กลอกตาใส่เขา เขาพูดแบบนั้นได้อย่างไรตอนที่เขาเพิ่งจะข่มขู่เธอ! “ทำไมถึงเป็นเซรีน? ทำไมไม่เป็นฉันล่ะ? อย่าพูดว่าฉันเทียบเธอไม่ได้ ฉันปฏิเสธที่จะยอมรับมัน!” รูบี้ยังคงหยิ่งผยองแม้ว่าจะมีปืนจ่อที่หัวของเธออยู่ วิลสันพูดเพียงว่า "เพราะผมมีใจให้กับเธอแค่คนเดียวเท่านั้น" มีเซรีนเพียงคนดียวในโลก รูบี้ยิ้ม และหัวเราะเบา ๆ อย่างเย้ยหยัน วิลสันไม่มีช่องว่างให้เธอได้เถียงเลย เธอเคยถามคำถามเดียวกันนี้กับเขา และเขาบอกกับเธอว่าเธอไม่มีที่เปรียบได้กับเซรีน เธอไ