บทที่ 439 ตัดสัมพันธ์กับวิลสัน

เช้าวันรุ่งขึ้น เซรีนเดินออกจากห้องนอนของเธอด้วยดวงตาที่แดงและบวม พ่อแม่ของเซรีนยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องของเธอ ในขณะที่พวกเขาพยายามฟังการเคลื่อนไหวของเธอในห้อง พวกเขาตกใจเมื่อเซรีนเปิดประตูออกมา แต่พวกเขาแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น และเดินจากไป "ที่รัก วันนี้เรามีอะไรเป็นอาหารเช้าคะ?" “กินข้าวต้มกันเถอะ แล้วลูกล่ะ ยัยตัวแสบ? ลูกอยากกินอะไร?” เซรีนเม้มปากแล้วพูดว่า “พ่อแม่กินเถอะ ฉันไม่ค่อยหิวเท่าไหร่” แม่ของเซรีนขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ “เมื่อคืนแกไม่ได้กินอะไรเลย และตอนนี้แกยังจะงดอาหารเช้าอีก แกอยากจะเป็นโรคกระเพราะงั้นเหรอ?” พ่อของเซรีนส่งสัญญาณให้ภรรยาของเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่แม่ของเซรีนเป็นคนอารมณ์ร้อน นอกจากนี้ เธอก็กำลังโกรธอยู่ ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเธอได้เลย ด้วยความเหนื่อยใจ เซรีนเดินไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตาตัวเอง เสียงกริ่งประตูดังขึ้นในตอนที่เธอล้างหน้าล้างตาเสร็จ พ่อของเซรีนดันแม่ของเซรีนไปที่เก้าอี้ แล้วพูดว่า “นั่งลง เดี๋ยวผมจะไปเปิดประตู” พ่อของเซรีนเปิดประตู และเห็นวิลสันอยู่ตรงหน้าของเขา เขาลังเลอยู่สองสามวินาที เขาไม่รู้ว่าเข