บทที่ 391 ช่างหวานแหวว!

เวอเรียนขึ้นไปชั้นบนเพื่อไปเก็บสัมภาระของฮีลตันหลังจากอาหารเย็น จากนั้นเวอเรียนก็นึกขึ้นได้ว่าเธอไม่รู้ว่าฮีลตันกำลังจะไปไหน หรือสภาพอากาศจะเป็นอย่างไร เธอรีบไปห้องทำงานเพื่อไปหาเขา "ฮีลตัน คุณจะเดินทางไปกี่เมือง? ฉันจะได้ช่วยคุณจัดของได้ง่ายขึ้น" “ผมจะไปลอนดอนกับดับลินก่อน จากนั้นมันก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ แค่เสื้อผ้าทั่วไปก็พอ ไม่ต้องเตรียมอะไรเป็นพิเศษ” เวอเรียนเอนตัวพิงกรอบประตูในขณะที่เธอจ้องมองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังทำงาน “งั้น คุณจะไปนานแค่ไหน?” "อย่างน้อยครึ่งเดือน" ในขณะที่เขาพูด เขาก็วางโทรศัพท์ของเขาลง แล้วหันกลับไปมองที่เธอ “ผมจะพยายามรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด” เวอเรียนยิ้มตอบเขา จากนั้นฮีลตันก็กวักมือเรียกเธอมา และในขณะที่เขาดึงเธอนั่งลงบนตักของเขา เขาก็พูดว่า "ถ้าคุณเบื่อ คุณโทรหาเซรีนให้มาอยู่ด้วยก็ได้ ตกลงไหม?" “ฉันไม่รู้ว่าช่วงนี้เซรีนเป็นยังไงบ้าง เราไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย บางทีฉันน่าจะชวนเธอไปทานหม้อไฟด้วยกันในครั้งต่อไป” ฮีลตันขมวดคิ้วเมื่อเธอพูดถึงหม้อไฟ เขาพูดว่า "คุณไม่ควรกินหม้อไฟตอนที่คุณตั้งครรภ์นะ อาจจะชวนเซรีนมาที่นี่ แล้วให้มาดามลีอาห์เตรียมหม้อไฟโฮ