บทที่ 389 มาดามฟัดด์

บรรยากาศในรถรู้สึกแปลก หาโอกาสยากที่ฮีลตันจะเปิดเผยกับคนแปลกหน้า "คุณก็อายุไม่น้อยแล้วนะ มีผู้หญิงหลายคนที่ผมรู้จักที่คู่ควรกับคุณ เจอโรม ถ้าคุณสนใจ ผมแนะนำให้คุณได้นะ" เจอโรมตกใจที่เขาให้ความสนใจ จึงยิ้มแล้วตอบเขา "ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะครับ ท่านประธานฟัดด์ ตอนนี้ผมมุ่งมั่นอยู่กับงาน คงจะรออีกสักสองสามปี" ฮีลตันยิ้มและไม่ได้พูดอะไรหลังจากนั้น เจอโรมไม่คิดว่าฮีลตันจะคุยแบบเป็นกันเอง เขามีความสนใจเรื่องเศรษฐกิจและตลาดหลักทรัพย์ เขานึกได้ว่าฮีลตันอยู่ในข่าวเศรษฐกิจค่อนข้างบ่อย เขาคิดว่าฮีลตันจะเป็นคนดุร้ายและเย็นชา แต่หลังจากที่ใช้เวลาอยู่กับเขา ก็พบว่าฮีลตันก็เป็นมิตรเหมือนกัน แต่เจอโรมก็ยังคงคุยกับเขาต่อ "ขอโทษนะครับที่ผมต้องถามตรง ๆ ท่านประธานฟัดด์ ดวงตาของคุณ..." เวอเรียนกังวลว่าเขาอาจจะทำให้ฮีลตันไม่พอใจ เมื่อเธอได้ยินคำถามนั้น จึงรีบบอกเขา "ฮีลตันมีปัญหาเกี่ยวกับสายตา แต่เขากำลังทำการรักษาอยู่ เดี๋ยวเขาก็จะดีขึ้น" เจอโรมเข้าใจความหมายของเธอ เขาจึงไม่ถามต่ออีก รถมายบัคหยุดเมื่อพวกเขามาถึง เซาท์ การ์เด้น เจอโรมขอบคุณพวกเขา "ท่านประธานฟัดด์ เวอเรียน ผมลงที่นี่แหละ ขอบคุณที่มา