บทที่ 383 การมาเยี่ยมของมาดามฟัดด์

ฮีลตันรีบกลับไปทำงานในเช้าวันรุ่งขึ้น งานของเขาช้าไปหลายโครงการ เพราะเขาไปตามหาเวอเรียนที่เมือง เซาท์ ซิตี้ มันทำให้เขาต้องใช้เวลานานในการทำงาน เนื่องจากสายตาเขามองไม่เห็น ชายหนุ่มตรงไปยังห้องทำงานของเขา หลังจากที่เขาเล่นกับเวอเรียนและ เจลลี่ บีน ลูกถามเวอเรียน "มอนตี้ คุณพ่อยุ่งมากเลย หนูคิดว่าจะขอให้คุณพ่อพาไปเที่ยวสวนสัตว์ในวันหยุดนี้!" เวอเรียนยิ้ม ขณะที่กำลังช่วยยัยตัวแสบกะเทาะเปลือกไข่ "คุณพ่ออาจจะยุ่งในวันหยุดนี้ ทำไมไม่ให้แม่พาไปแทนล่ะ?" "ก็ได้ค่ะ" เจลลี่ บีน ยิ้มกว้าง เหมือนมีแสดงดาวส่องประกายอยู่ในดวงตาของเธอ ทำให้เธอดูน่ารักมาก เวอเรียนเอาไข่แดงออก เหลือแต่ไข่ขาวไว้ให้ เจลลี่ บีน "ทำไมถึงได้เป็นคนกินยากเหมือนคุณพ่อเลยนะ?" มันง่ายมากที่จะดูแล เจลลี่ บีน ถ้าลูกชอบกินเหมือนเธอ เวอเรียนกินได้ทุกอย่าง ยกเว้นพริกหยวกเขียว เพราะเธอแพ้ เจลลี่ บีน แทะไข่ขาวแล้วบอกเธอ "ไข่แดงไม่อร่อย มันชอบติดอยู่ที่คอ ทำให้หนูกลืนไม่ได้" "ถ้าลูกไม่กินก็ไม่เป็นไร แต่ดื่มนมอีกหน่อยนะ" หลังจากที่ เจลลี่ บีน ทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว เวอเรียนก็พายัยตัวแสบไปขึ้นรถ โดยที่เธอถือกระเป๋าใบเล็กของลูกไว้ เ