บทที่ 355 พี่ชายเป็นเหมือนพระเจ้า

"ทำไมคุณสองคนถึงได้หย่ากันล่ะ?" ยานเดลถาม เมื่อพูดถึงประเด็นนี้ เวอเรียนคิดว่ามันน่าตลก เธอยิ้มแล้วก็หัวเราะ "ที่จริงแล้วมันแค่เป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่ต้องขอบคุณความเข้าใจผิดนั้น มันทำให้ฉันรู้ความรู้สึกที่แท้จริงของเขา" "แล้วคุณไม่คิดถึงเขาเหรอ?" "คิดถึงสิคะ แต่ฉันก็พยายามควบคุมตัวเองอย่างเต็มที่แล้ว" เมื่อเห็นสีหน้าที่จริงจังของเธอ เขาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ "ถ้าคุณอยากเจอเขาจริง ๆ ผมส่งคนไปลักพาตัวเขา แล้วพามาที่นี่ได้นะ" เวอเรียนรู้ว่าเขาพยายามทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น "ฉันไม่อยากเจอเขาหรอกค่ะ ฉันกลัวว่าฉันจะคืนดีกับเขา ถ้าฉันได้เจอเขาอีก" "เอาอย่างนั้นก็ได้ ถ้าเขามาตามหาคุณ ผมจะไล่เขาไปให้ไกลจากคุณเอง" เวอเรียนจ้องเขาด้วยสายตาว่างเปล่า เธอไม่คิดว่ายานเดลจะเป็นคนที่น่าหลงใหลขนาดนี้ เขาเลิกคิ้วขึ้น "คุณไม่เชื่อผมเหรอ?" ไม่ใช่แบบนั้นเลย เธอแค่สงสัยว่าพี่ชายของเธอช่างเหมือนพระเจ้า ผู้ชายที่ทำอาหารค่ำให้เธอ รับฟังทุกปัญหาของเธอ และสนับสนุนการตัดสินใจของเธอโดยไม่มีเงื่อนไข ชาติที่แล้วเธอต้องเคยช่วยจักรวาลไว้แน่ ๆ พระเจ้าเลยมอบพี่ชายที่แสนดีอย่างเขามาให้เธอเป็นรางวัล เช้าวันต่อมา ย