บทที่ 353 เจ้าแห่งความริษยาในเอเชีย

เครื่องบินจอดในตอนเช้าวันรุ่งขึ้น แล้วพวกเขาก็มาถึงเมือง เซ้าท์ ซิตี้ ยานเดลมาเคาะประตูแต่ไม่มีเสียงตอบรับ เขาขอให้พนักงานต้อนรับบนเครื่องบินมาเปิดประตูให้ เมื่อประตูเปิดออก เขาก็เห็นสองสาวนอนกอดกันอยู่ พนักงานต้อนรับคงคิดว่าพวกเธอเป็นคู่เลสเบี้ยน เธออดขำไม่ได้ "คุณผู้หญิงสองคนนี้สนิทกันมากเลยนะคะ" ยานเดลรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขาวิ่งเข้ามาในห้องแล้วนึกถึงข่าวความสัมพันธ์ของคู่เกย์ที่เขาเพิ่งอ่านขึ้นมาทันที ความเยือกเย็นปกคลุมตัวเขา ทั้งหมดนี้ เขาคงเป็นตัวตลกสินะ เวอเรียนกับเซลีนยังคงตัวติดกัน แม้ว่าพวกเธอจะลงจากเครื่องแล้ว ทั้งสองสาวเดินควงแขนกันอยู่ด้านหน้ายานเดลและเยล โดยไม่ได้สนใจว่าพวกเขายังมีตัวตนอยู่ เยลแตะจมูกและมองสองสาวที่เดินอยู่ข้างหน้าพวกเขา แล้วเขาก็ถามยานเดลเสียงเบา "คุณชายรองครับ คุณคิดว่า...คุณซีลีนกับคุณเวอเรียน...พวกเธอ..." เยลเอานิ้วหัวแม่มือชนกัน พยายามจะบอกบางอย่าง ยานเดลขมวดคิ้วแน่นขึ้น "นายเป็นคนช่างจินตนาการเมื่อไหร่กัน ทำไมไม่ลาออกแล้วไปเป็นนักเขียนนิยายเลยล่ะ?" เยลพูดไม่ออก "..." เยลเกาศีรษะ เขาอยากตบหน้าตัวเอง คุณซีลีนเป็นแฟนของคุณชายรอง ส่วนคุ