บทที่ 330 ยอมที่จะเสียทุกอย่างเพื่อเธอ

ฮีลตันเร่งเดินทางกลับไปบ้านของครอบครัวฟัดด์ ด้วยความเร็ว 100 ถึง 200 ไมล์ต่อชั่วโมง เนื่องจากเป็นเวลากลางดึกแล้ว บ้านจึงเงียบมาก เขามองไม่เห็นเจลลี่ บีน หรือเซย์นีกำลังเล่นอยู่ และสิ่งที่เขาเห็นก็คือนายใหญ่ที่กำลังนั่งอยู่คนเดียวบนโซฟาดูเหมือนกำลังรอเขาอยู่ ฮีลตันเข้าไปในบ้านเต็มไปด้วยความรู้สึกรังเกียจ เขาไม่แม้แต่จะเรียกนายใหญ่ เขาถามตรง ๆ ว่า “คุณส่งรีอาน่าไปที่ไหน?” นายใหญ่กำไม้เท้าของเขาในขณะที่จ้องมองเขาด้วยสายตาแก่ ๆ ของเขา เขารู้สึกโกรธเล็กน้อยหลังจากสังเกตเห็นว่าฮีลตันไม่สนใจแสดงความเคารพอย่างสิ้นเชิง เขาพูดว่า “ดูให้ดีว่าตอนนี้แกมีพฤติกรรมอย่างไร! ในขณะนี้เวอเรียนปลอดภัย! แกไม่จำเป็นต้องกังวล!” “เธอก็ปลอดภัยเช่นกันถ้าเธออยู่เคียงข้างผม! คุณส่งเธอไปโดยไม่พูดอะไรสักคำดังนั้น ตอนนี้คุณคงจะมีความสุขใช่มั้ย? ความสงบสุขกลับคืนมาแล้ว! คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร!” “ฮีลตัน ฟัดด์! แกคิดยังไงกับฉัน?! ฉันเป็นพ่อของแก! แกโกรธตั้งแต่ตอนที่บุกเข้ามาที่นี่! ฉันยังไม่ตาย! คำพูดของฉันยังคงเด็ดขาดในบ้านหลังนี้!” ฮีลตันหายใจเข้าลึก ๆ ออร่าที่เย็นชาเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขาในข