บทที่ 324 พายุ

ณ บ้านของครอบครัวฟัดด์ หลังจากที่นายใหญ่ฟัดด์ไปรับ เจลลี่ บีน มาจากโรงเรียนอนุบาล เขาก็ตรงไปดูแลกล้วยไม้ที่งดงามของเขาที่ปลูกไว้ในลานบ้าน มาดามลีอาห์รายงานว่า “นายท่าน คุณไฮย์ดี้มาค่ะ” “เรนเหรอ?” "ใช่ค่ะ" เรนสังเกตเห็นว่าชายชรากำลังดูแลกล้วยไม้ของเขาเมื่อเธอเข้ามาในลานบ้าน เธอทักทายเขาด้วยรอยยิ้ม “คุณลุง” จอนห์มองเธอด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน และพูดว่า “วันนี้เธอว่างมาเยี่ยมฉันได้ยังไง?” “ฉันจำได้ว่าคุณเป็นโรคปวดขา ดังนั้น ฉันมีเพื่อนของฉันที่เรียนแพทย์แผนจีนคิดค้นสูตรขึ้นมา มันรักษาอาการเจ็บป่วยได้ผลดีทีเดียว” "จริง ๆ เหรอ? งั้นขอบคุณมาก แม้แต้ฮีลตันก็ไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้ แต่เธอก็นึกถึง” เรนส่งสมุนไพรให้มาดามลีอาห์ แล้วพูดกับจอนห์ว่า “เป็นเรื่องธรรมดาที่คนหนุ่มสาวอย่างพวกเราจะเอาใจใส่ผู้ใหญ่ของเรา ฮีลตันยุ่งอยู่กับงาน และนอกจากนี้เขายังเป็นผู้ชาย และถ้าเขาใช้เวลาทั้งหมดไปกับการจ้องจับผิดคุณเกี่ยวกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณจะคิดว่าเขาน่ารำคาญเช่นกัน” จอนห์จับไม้เท้าของเขาขณะพูดด้วยรอยยิ้ม “ข้างนอกมันหนาว ไปคุยกันข้างในเถอะ มาดามลีอาห์เสิร์ฟชาร้อน ๆ ให้เรนด้วย” “ได้เลยค่ะ นายท่าน” จ