บทที่ 278 ไซออน ฟัดด์ ปรากฏตัว!

เวอเรียนพิงไหล่เขา ขณะที่พวกเขากำลังเดินอยู่ เธอพยายามหาเรื่องคุย แต่ฮีลตันยังคงเงียบ เธอหยิกแก้มเขาเบา ๆ แล้วถามด้วยความสงสัย "ฮีลตัน ทำไมคุณไม่สนใจฉันล่ะ?" เขาไม่ตอบคำถามของเธอ แต่ถามเธอแทน "คุณหนาวไหม?" เธอส่ายหัว "ฉันไม่หนาวหรอก" เธอยื่นมือออกไปคว้าเกล็ดหิมะ แล้วเธอก็เล่นซน แตะมืออันเย็นเฉียบของเธอที่คอของเขา เธอมองเขาแล้วยิ้ม "คุณหนาวไหม?" เขากอดเธอแน่นขึ้น ดันเธอขึ้นไปบนหลัง แล้วรัดไว้แน่น "คุณต้องโดนลงโทษ" เธอปัดหิมะที่ยังไม่ละลายบนผมด้านหลังของเขา "ฮีลตัน ผมของคุณกลายเป็นสีขาวแล้วจริงๆ" เขาบ่นพึมพำเสียงเบา เธอพูดที่ข้างหูเขา "ฉันได้ยินคนอื่นพูดมาว่า คนที่ผมกลายเป็นสีขาว ตอนตอนหิมะตกครั้งแรกจะแก่ไปด้วยกัน แต่ฉันสงสัย ว่าคุณจะทิ้งฉันไปก่อนตอนเราแก่ ก็คุณแก่กว่าฉันตั้งแปดปี เมื่อถึงตอนนั้น ฉันคงรู้สึกเดียวดายและสิ้นหวัง" เขาหยุดเดิน เขาเหลียวมาด้านข้างมองหญิงสาวที่อยู่บนไหล่ของเขา ผ่านหิมะที่โปรยลงมา แล้วเขาก็พูดทีละคำ "ผมจะไม่มีวันทิ้งคุณไว้คนเดียว" สายตาที่เขามองมา ไม่เคยจริงจังมากไปกว่านี้อีกแล้ว เวอเรียนไม่ได้ยินความในใจที่เธอพูดออกไป "คุณต้องรักษาคำพูดนะ ไม่อย่าง